Yılların öncesinden sararmış yırtık resmim.
O günler yaşananın her anı birer ibret.
Cana can yüreklerde şaire çıkmış ismim.
Belki yazmak zor ama sabret yüreğim sabret.

Gencecik çocuklardık kara mıydı bahtımız?
Çok şey mi istemiştik neden anlamadılar?
Memleket sevdasıyla boşa mıydı ahdımız?
Yağlı urgan takıldı görüp tınlamadılar.

Emperyalist oyunlar kurban mı seçti bizi?
Sağcı, solcu diyerek kardeş kardeşi vurdu..
Ardından gelen darbe, kırıp da geçti bizi. 
Katledip nice genci küllerini savurdu.

Gelip geçiyor yıllar eskittik artık yaşı.
Bir eksik bir fazlası bazen dert bazen neşe.
Zaten anlatmıyor mu resimdeki göz yaşı.
Neler verdik şu candan bakmak için Güneşe.

Şimdi birlik zamanı bu güzel Vatan için.
Öğüt olsun gençlere biraz bir şey gördümse.
Borcumuz var çocuklar düşüp de yatan için.
Ata'mızın yolundan şaşmasın sakın kimse.

Devrik cümleler kurdum mazideki acıyla
Dönüp de bakmadım hiç ne söze ne heceye
Yazıp da geçtim öyle yüreğimin ucuyla
İçimdeki ateşin koru düştü geceye

Mehmet Fikret ÜNALAN
11 Şubat 2017 Saat 20.30
Batıkent/Ankara
( Resimdeki Gözyaşları başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 2/12/2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.