Yan oturup harabe tahtalar üzerine,
önüme düşen uzun dalgalı saçımı üfleyip bir kenara, 
düğmeleri titreyen radyomun tozunu alırken
parmaklarım sürçtü


Bir mırıldanma başladı, 
inceden bir senfoni
Yırtık tülü bile canlandırıp dans ettiren bu ses,
kulaklarıma hiç yabancı değilse de..
Anımsayamadığım bir tat bıraktığı belli
İklimi soğuk dudaklarım eşlik ediyor sesin tınısına



Öyle ki; 
bir saat öncesine kadar öykünüyordu gözlerim gidişine
ve fıtratıma ağır geliyordu 
mahkemesiz idam kararın
ölüm güzeldir de, 
ölürken güzel midir seyretmek bakışlarını



Ölüm mü dedim
Parmak uçlarım sürçtü
Şeyyyy
İşte bilirsin sevmezdim çayımda iki şekeri, 
gürültü yapardı eritmesi.
Kollarımla bağdaş kurmayıda sevmezdim
Eskiler ’kısmet kapar’ derlerdi
İpe çamaşır germeyi de
En çok hüznü mü severdim bir de dalgın oluşumu
içli çalan o şarkı gibi



Odanın duvar kağıtları iyice kararmış
üst üste binen harflerden 
artık ne yazdığım anlaşılmıyor.


tükettim...


Zeynn
( Parmaklarım Sürçtü başlıklı yazı Zeynn tarafından 26.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.