Sorgulamam gereken bir saðanak var,

Belki de saðaltmakla yükümlü olduðum sancýlarýn

Alacalý bulacalý yankýsý,

Yine o yüz görümü imgelerde terk edilmiþliðimin acýsý.

Muhatabým olmamalýydý oysa

Önce acý ve gözyaþý.

Ýnkârýnda mý yürek, demelerle geçse de ömür;

Çatýk kaþlý bir isyan mý yoksa peyda olan:

Korkarým Allah’tan, hâþâ:

Önce ümit ve tövbe,

Safça sýðýndýðým hangi bedelse,

Sevmekle mükellef kýlýndýðým bir matem olsa da…

Sevgiye dokunuþum

Bazense sýðýntý bir cümlede

Özürlü bir özne iken muhatabým,

Kala kalmýþlýðýmýn hengâmesinde,

Döngünün zaten asla kaybolmayan ritminde,

Son duraðýn bir öncesinde,

Ýsraf ettiðim boþluðun himayesinde

Yine kýrýk bir mizaçmýþçasýna,

Kýrgýnlýðýn rahmetine nüktedan bir serzeniþ.

Asla da mübalaða etmediðim bir gönlün güncesinde,

Yine kýrýk üç beþ yargý,

Ötelerken þu garip faniyi kimi nizam,

Kimlik derdinde olmaksa en büyük hüsran

Yine yitip gitmelerle bozmuþsam aklýmý…

Hele ki evveliyatý lakayt bir rütbe,

Onanmaz yaranýn en derininde,

Kavruk ve savruk bir name,

Deryalarýndan kopup gelen yüreðin,

Yetmedi hiçlik mertebemde

Boynu eðik bir gelincik tadýnda

Dilimdeki hicran.

Kanayan bir cümlede,

Kandýðým nice yalana etmediðim kelamda saklý

Gözyaþým madem,

Öpüp baþýma koyduðum ekmekten korkmadýðým kadar

Korkmadým þu yalan dünyadan.