Yýllar öncesini hatýrla sana þaka yapardým

Sen suratýný eðer hemen uzaða kaçardýn

Bir parça gülmen için ne çabalar harcardým

Sen hiç gülmez haylaz bir kýz gibi hep aðlardýn

Çocukluk bu hep gölgenle konuþur mutlu olurdum

Büyüdük ayný mahallede arar seni her an bulurdum

O büyülü gözlerine bakar karþýnda saatlerce dururdum

Sen hiç gülmez haylaz bir kýz gibi hep aðlardýn

Yýllar sonra seni yine uzakta yürürken gördüm

Yine çocukluðundaki gibi görmedin bakan kördün

Yüzündeki keder belini bükmüþ o an sanki ben öldüm

Sen hiç gülmez haylaz bir kýz gibi hep aðlardýn

Evlenmiþ mutsuz olmuþ boþanmýþ dediler

Ýþte o an benim yeniden öldüðümü görmediler

Koþup yanýna gelecektim mutsuz geçmiþimiz izin vermediler

Sen hiç gülmez haylaz bir kýz gibi hep aðlardýn

Ýþte en sonunda karþýna geldim dikildim

Seni ne çok sevdiðimi söyledim yine bekledim

Sildin gözyaþlarýný sarýldýn boynuma ne diyeceðimi bilmedim

Sen hiç gülmez haylaz bir kýz gibi hep aðlardýn

Þimdi gülen bir sevgilim oldun beni kollarýna aldýn

Mehmet Aluç/Kul Mehmet