.
.
.
.
 
Kaldırımlar ıslak...
Gökten damlayanlar var muhakkak...
 
Özlemin raks ediyor göz bebeklerimin ucunda
Neredeysen sobele beni...
Yoksa çıldırmak üzereyim...
 
Bir fidanın kökleri kalmış bağrımda
Yaprakları çığıracak,
Büyüyecek sonra boyu,
Ve sarıp sarmalayacak ruhumu_
 
Ya gel bir hışımla kopar at köklerini
Ya da birlikte büyütelim içim(iz)dekileri
 
Bilmem kaçıncı saatin
Bilirim hangi zamanları geleceğini
Akrep akrepliğinden edep
Bilir nasıl acı vereceğini
 
Aynı kıta’lardan nefes budamak
Ayrı yerlere koyuvermek içimizdekileri
Zor oluyor
 
Sus adam_
Biraz sessiz_
Bu nasıl bir eskiz...
 
Seni b/ekledim kendime
Görmüyor musun_?
Ama mı düştü kirpiğinin yatak odasına
 
Bırak olduğun gibi kay dilimden_
Yerini bilmezsin yurdundan habersiz
Ancak budur gelen elimden
 
Bu şehir yanacak_
Bu şehir cayır cayır bizi y/anacak
 
Ve ben
Küllerimiz arasından,
Seni de alıp gideceğim kendi ülkeme_
Haberin ola!



(A)yşe(N)ur(K)aya(A)ydoğan

( Kendi Ülkeme başlıklı yazı Ayşenur... tarafından 9.01.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.