Çelimsiz Demlik
.
.
.
.
.
Bu ıslak şehrin
Vaveylası kulakları çınlatan sokaklarına bakıyorum
K/andıran nedir bilmiyorum fikrimi.
Oldukça sersem
Oldukça naif
Ve akıcı her şey…
Yine de üşütüyor ruhumu olanlar
Yine de…
T/adı dilimin üzerinde yuvarlanıp duran
O çocuksu
O uslu
Bazen çıldıran yağmurun birkaç damlası
Rüzgârın vefakâr haliyle oturuyor dalların ucuna
Dallar kıpırdıyor
Ama kuşlar yok
…
Çelimsiz bir ifadeyle
Yolların üzerine serpilmiş damlalar da görüyorum
Nasıl da istemsiz dans ediyorlar tekerlerin altında
Kaldırıma konanların kaderiyle farklı
Bir eziyet bir meziyet misali
Böğürüyor etrafta her biri…
Anlıyorum
Bütün güç yerin sabrında aslında…
Bilmem hangi bulutun sırtını sıvazlarken
Kendini kaybetmişti çoktan güneş…
Dokunduğum gökyüzü
Soğuk bu yüzden
Ve bu yüzden hafif bir karartı dokunuyor evimin duvarlarına
Yollar diyorum...
Kalabalık
Lakin hep bir eziyet ile
Sırılsıklam
Ve entarisini kaybetmiş kadın gibi
Çıplak…
Örte bilseydim üzerini
Bu hummalı halinden çıkacaktı kâinat…
Ve ruhumu çıldırtan bu kaos
Çayı bu denli t/adsız yapmayacaktı…
Üzgünüm!
Başım dönüyor
Ve keyif de almıyorum yağmurdan…
//…Allah'ım! Ne çelimsiz bir demlik bu…//
#AnKa
(
Çelimsiz Demlik başlıklı yazı
Ayşenur... tarafından
28.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
