Bülbül gibi ahını, terennüm edersin yâr.
Yaprağına çiy düşer, ağlatırsın gülleri.
Vur sineme mızrabı gönlümü derinden yar.
Hiç unutmam o günü,sağanaktan kaçarken,
Fısıldadın aşkını , mutluluğu saçarken,
Döneceğim demiştin, akasyalar açarken.
Mevsimler gelip geçti,bilmem ki hangi bahar
Neler geçer içimden,söyleyemez bu gönül,
Yaşayamam ben yoksa, sevgin en büyük ödül.
En değerli armağan, adını verdiğin gül
Senden ayrı yaşarken, bil ki dünya bana dar.
Uğuldayan rüzgarlar,kuzeyden kar getirir
Düşündükçe maziyi ,beni alır götürür
Hiç bitmeyen firakın, hasta eder yatırır.
Karanlık gecelerim,ne zaman olur nehar
Aklından geçenleri,bir sır gibi saklarsın.
Sorunları paylaşmaz,hüzünleri yüklersin
Naif gönlüm incinir,derdine dert eklersin
Olma sakın umutsuz,seni seven biri var.
Candan sever Gülperi , prensibi vefadır.
Sabırlıdır her daim ,çektiği hep cefadır.
Özlediğim vuslatın,beklediğim sefadır.
Durmaz isen sözünde,yolları kapatır kar
güfte:Ülkü Ahıska
makam:kürdilihicazkar
usul:düyek
beste-ud-seslendirme:(rifati) H.Cemil Şensever
Ülkü Ahıska
Fondaki resim kendi çalışmam
