Hasretin Kaldı
Ağlarken ellerim göğsümde takılı kaldı
Ecel seni benim elimden aldı hasretin kaldı
Bilirim ölümlüyüz ölmek için geldik bu âleme
Seni doyasıya koynuma almadan kokun koynumda kaldı
Gülümserdin açan bir kır çiçeği gibi kokardın
Şimdi kır çiçeği gülümsemelerin soldu da kaldı
Seherde secde için eğilir Rahmana kulluk için bu başlar
Sen gittin gideli duamdasın gönlümde nefesin soluğumda kaldı
Ellerim duada iken aksa da gözümde yaşlar damla damla
Seni gülüşünle saran kolum kurudu bitap durumda kaldı
Gafil iken hakkın yolunu bulduk beraber seninle yürürdük
Şimdi yürüyorum sensiz hakkın yolunda olacağım yanında bekle az kaldı
Bir haber ver desem haber verecek yerde değilsin bilirim
Seni ararım kokun var her yerde ben yokum yanında ellerim koynumda kaldı
Keklik oldum her seherde mezarın başına konarım öterim
Kanayan yüreğimle mezarın başında ağlarım bitkin durumdayım bende can mı kaldı
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
(
Hasretin Kaldı başlıklı yazı
kul mehmet tarafından
27.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
