Bilemezdim sensiz yapamayacağımı
Her geçen gün daha da yalnız kalacağımı
Bak yüzüne diyemediklerimi
Ne kadar da rahat söylüyorum
Ayrılığın bu kadar zor geleceğini bilseydim
Gitmene hiç izin verir miydim
Aklım durdu feleğim şaştı
Sudan çıkmış balık gibiyim
Söz geçmiyor yüreğime
Beynim git yüreğim kal diyor
Kapanmayan bir yarasın kaşıdıkça kanıyorsun
Kimseler bilmesin dedikçe
Fısıltı gazetesinin en baş köşesindeyim
Dilin kemiği yok söyler herşeyi
Kalabalıklar içinde yalnızım
Kapanmaz derindir yaralarım
Geçmek bilmiyor göğüs ağrılarım
Yalnızlık nedir bilir misin
Geceler üstüne üstüne geldi mi
Uykulara küs kaldı mı kirpiklerin
Yokluğunda aynı havayı soludun mu hiç
Gittiğin geceyi hatırlıyor musun
Dolunay vardı üstümüzde
Yakomozlar suya düşüyordu
Aşka davet ediyordu sevgilileri
İçim titriyor ilk defa üşüyordum
Boş gözlerle denizi seyrediyordum
Suya düşüyordu gölgemiz
Büyü bozulmasın diye
Susuyorduk
İçimizdeki deprem çok şiddetliydi
Parçalanıyordu ikimizinde yüreği
Denize vururken ayın ışığı
Yol ayrımına geldiğimizi anlamıştık ikimizde ...
Refik
27 . 12 . 2016
İstanbul
(
Kalabalıklar İçinde Yalnızım başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
27.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
