Bitti
.
Az önce tek celsede silindim hayatından,
Buruşturulup çöpe atılmış mendil gibi.
Sanki bir kurşun yedim tam alnımın çatından,
Söndüm fitili bitmiş, eski bir kandil gibi.
Dilekçene “şiddetli geçimsizlik” yazmışsın,
Demediğim sözleri satır satır dizmişsin;
Yük olmuşum sırtına; hayatından bezmişsin.
Dünyada daha acı bir şey yokmuş dil gibi.
Kendimi savunmaya kalmamıştı mecalim.
Ne anlattı hâkime bilmem lisan-ı hâlim.
Heyhat ki çözemedim, hanginiz daha zalim.
Bin türlü iftirayla damgalandım pul gibi.
Hafızamda, son defa kor saçan gözün kaldı,
Salonda yankılanan, “Kurtuldum!” sözün kaldı.
Koşar adım giderken küçülen izin kaldı.
Dokunsan dökülürdüm, ayaz yemiş gül gibi.
Kucaklaştığın kadın; o muydu kalp hırsızın?
O muydu insafsızca yuva yıkan arsızın?
Göğsüme bastırdığım avucumdayken sızın,
Mahkeme kapısında seyre daldım, el gibi.
İkiniz özgürlüğün gülücükler pasında;
Bense, terk edilmenin cehennemî yasında.
İçimi çeke çeke bir duvar arkasında,
Kahrederek ağladım; gözyaşlarım sel gibi.
Bir gün geri dönmeyi, sakın, düşünme bile!
Güvenimi öldürdün, ne yapsan da nafile.
Kalbimdeki mezara gömdüm beddua ile.
Öğrenirim elbette yaşamayı dul gibi.
Mücella Pakdemir
(
Bitti başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
10.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
