Bak gülümsedin!

 

Ellerini bir kâğıt gibi buruşturup

Derinlere inmek ne zordu/

Ne kolaydı beni harcamak

Altıma kurulmuş idam sehpasını

Yerle yeksan etmek ne kolay/

 

Bir serçe ölüsüne şiir yazdım ben

Bin yarayı söküklerim

Boş kalplere/

 

Yelkenleri fora yüreğimin duldalarına

Şile bezi gerdi kadınlar/

Kanatlarıma pansuman

O derin izlerinizden

Sizler çoğalmadınız

Ben azaldım kabuğumda

 

Sözüm eridi

Yüzü estetik maskelerde

Geri dur dedi biri;

Kapı ardında değerin artsın

Onur bayrakları dikildi şiirlerime

Dili mayasıl sözcüklerde/

 

Ve can:

Bir ayracın ucunda

Sarı dallarını astı yapraklar

Kırmızı mandal izlerine/

 

Dedim ya;

Bitirmiş bazı kalpler

Sözlerimden beni/

Kıskanç bir ömrün

Hezeyanında…

 

Oysa azalmam ben

Tellerime şiir değer

Bir kitabın alazından

Beslenir damarlarım

 

Şinto’ya mektup tellerim

Kırık buhurdan semaverden

 

Yâre varsın

Demlerim…

 

son zamanlarda yazdığım birkaç şiirim ve bu şirimin üçüncü şahıslarla ilgisi yoktur tamamıyla o anki ruh haliyle yazılmıştır,üstüne alınan arkadaşlarım varsa özür dilerim amacım kimseyi üzmek ve kırmak değildir...

( Şinto’ya Mektuplar-1 başlıklı yazı prens tarafından 6.12.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.