GECELERİN KADINI

 

Hayatı çile dolu, dertten mustarip her gün

Cefakâr diyorlar hep, dert çekmekten adına…

Yaşarken hüzünlerle, neşeden uzak, üzgün

Mutluluk görmüyor ki gecelerin kadını…

 

Senin alın yazın mı? Bu kırışık çizgiler

Hangi yıl, hangi vakit? Biter sende ezgiler

Kaderin bir eseri, belli ki bu yazgılar

Bir sefa sürmüyor ki gecelerin kadını…

 

Alın yazın böyleyse, bil ki senin yok suçun

Kim bilir? Nasıl yanar, çaresizlikten için

Süslenip püslenmiyor, sevdiği adam için

Saçını örmüyor ki gecelerin kadını…

 

Sevdiklerin nerede? Dost bildiklerin hani!

Bir düşün, ölüm de var! Oysaki dünya fani

Bir hatırında mı? Yok! Niye hiç kimse seni,

Halini, sormuyor ki gecelerin kadını

 

Kapılıp gitme sakın! Sende vefasız yâre

Sol yanındaki yürek, bak nasıl pare pare

Ölümüne sevsen de, bir sevdayla, ne çare

Sana haz vermiyor ki gecelerin kadını

 

Beklesen de nafile! Bomboş artık limanlar

Gemiler ki yol almış, kırılarak dümenler

Aktıkça su misali, ömre dolan zamanlar

Yerinde durmuyor ki gecelerin kadını

 

Kuruyan hayallere, yeni umut ekilip

Kara bulutlar bir gün, gökyüzünden çekilip

Söken şu şafaklardan, güneş gibi dikilip

Sabaha ermiyor ki gecelerin kadını

                              26. 11. 2016

 

 

 

 

 

( Gecelerin Kadını başlıklı yazı vefalı tarafından 27.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.