Dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum
Kelimeler dilimin ucunda 
Susuyorum
Gözyaşlarım karışıyor hıçkırıklarıma
İçimdeki isyanım sığmaz kabıma

Kırık cam parçaları gibi
Yerle yeksan oldu yüreğim
Neydi bizi düşman eden
Daha dün iki sevgili değil miydik

Dilimin ucunda tövbe dediklerim
İnat ettim söylemeyeceğim 
Adımlarımı atıyorum istemsiz bir şekilde
Geçmişe ait ne varsa unutmak istiyorum

Koca şehir ölüm sessizliğinde
Ayak sesleri duyulmuyor artık
Ne zaman yolum düşse tanıştığımız yere
Kızgın bir halka dağlar yüreğimi

Hüznü gömmek istiyorum derin çukurlara
İçimde bastıramadığım duygularım
Alıştım artık sensiz sonbaharlara
En küçük rüzgarda düşecek son yaprakta

Zayıf yerimden vurdun beni
Çok şeyden vazgeçtim
 Kahretsin  
Bir tek senden vazgeçemedim
Ellerim sema da ismin dilimde
Bir tufan kopsa  gök delinse 
Boşalırcasına yağsa yağmurlar
Islansa bedenim arınsam günahlarımdan
Üzerime yapışan bu ölü toprağını 
Ah bir atabilsem üzerimden
Şimdi çekip gidiyorum
Sabahın ilk ışıklarıyla duyacaksın gittiğimi
Belki yine gelirim birgün
Rüzgarın estiği yöne çevir yüzünü
Sesini duyur bana
Engelleri aşar yanında biterim ...


Refik
27 . 11 . 2016
İstanbul








( Gitme Kal Desem başlıklı yazı keskin2011 tarafından 27.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.