Mutluluğun Yüze Yansıması
Mutlulukla tanıştım, yüzlerinde.
Gül açmış yanakları, gül serpiyordu
yüzlere.
Ve!
Mutluluk esintileri dolaşıyordu, saçının
tellerinde.
Sonra,
Ateş böceklerini gördüm göz bebeklerinde
Benimle, konuşurken.
İçi, içine sığmıyordu, sevincinden.
Neredeyse tavana çarpacaktı başını,
sevinçten yerinde hoplarken.
Sonra!
Duramıyordu, bir dakika olsun yerinde.
Ve!
Mutluluğun yüze yansıması vardı
sevincinde.
Benimle, konuşurken.
Hep gülümsedi, durdu bana!
Yağlı boya bir tablo seyreder gibiydim,
ona bakarken
Ve!
Mutluluk, ne güzelmiş dedim içimden
Benimle, konuşurken.
O gün onunla güldü, yüzlerim.
O gün onunla mutluluğa doydu, benim de
mutluluğa aç olan içerim.
Belki yıllar sonra böylesine çok
sevindim, çok…
Ve!
Ateş böcekleri bir yanıp bir söndü,
sonunda benim ‘de gözlerimde.
Onunla, konuşurken.
26 Kasım 2016
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Mutluluğun Yüze Yansıması başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
26.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
