Zikzak
.
Nerden çıktın karşıma; unutacaktım; sözdü.
Hasretim tazelendi; derdimi içtim bugün.
Talihsiz bir tesadüf diz bağlarımı çözdü.
Ölümlerden bir ölüm; hicranı seçtim bugün.
Tam köşeden dönmüştüm; birden umacı gibi,
Sen girdin göz açıma, şeytan kılıcı gibi.
Sanki hiç tanışmamış iki yabancı gibi,
Kalbimi susturarak yanından geçtim bugün.
Yeminli olmasaydım gönlüne darılmaya,
Şu kadarcık kalmıştı boynuna sarılmaya.
Oysa yok tahammülüm yeniden kırılmaya.
Belli ki senden değil, kendimden kaçtım bugün.
Bakışım sana kaysa utancımdan ölürdüm,
Yanına çağırsaydın, kahretsin ki gelirdim,
Bu dilemma hâlimin çıkmazında delirdim,
Züleyha sabrı ile elimi açtım bugün.
Ruhum bile duymazdı Rabbim bağrımı yarsa.
Şaşırıp diyemezdim, adımı dahi sorsa.
Seviyorken ayrılan ne kadar yürek varsa,
Hepsine bir ömürlük sadaka saçtım bugün.
Mücella Pakdemir
(
Zikzak başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
22.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
