Seni kağıda dökmek
O kadar zor ki
Tükeniyor sözcükler dağarcığımda
İsyan ediyor kelimeler her satır başında
Noktayı koyamıyorum bir türlü
Seni öyle çok seviyorum ki
Sormaya korkuyorum !
Sende seviyor musun diye
Korktuğu mu duyunca deniz geriliyor
Dalgalar çıldırıyor
Balıkçı kayıkları yer değiştiriyor
Kayalara vuran her dalgada
Deniz verdiklerini geri alıyor
Birden kendime geliyorum
Hayal etmek ne kadar güzel olsa da
Şimdi uzattığım bu eli bırakmandan
Senin olmadığın bir dünyada
Tek başıma kalmaktan çok korkuyorum
Sen gelmesen de
Düşler sokağında bekleyeceğim
Mutluluk rüzgarları esecek peşinden
Bir yağmur damlası olacaksın ellerimde
Dert çile aşk acısı
Söyle
Hangisi daha acı verir ki
Hangisinin bıraktığı hasar kalıcı olur
Acılara tutunabilir misin
Alışkanlık mı yaptı sende
Yoksa acılar mıydı seni ayakta tutan
Mutluluk zayıf bir anı mı arar
Bırakır kayar mı ellerinin arasından
Korkuyorum
Yanlış bir söz söylerim diye
Ama mutlu da değilim
Mutlulukları hep kapı arkasında yaşarım
Arkamdan konuşulanlar geliyor kulaklarıma
Artık kızmıyor gülüyorum sadece
Ölüm sessizliğine bürünüyor yer-gök
Ürpertiyle uyanıyorum her sabah
İçimde hasret yangınları
Duruyor dünyam
Seninle uyanmak istiyorum artık sabahları ...
Refik
21 . 11 . 2016
İstanbul
(
Seni Soluyorum başlıklı yazı
keskin2011 tarafından
21.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
