Dost Kazığı
Güvenme hiç eşe dosta
Hele kurulmuşsa posta.
Karşına geçip yaş pasta
Yalar yutarlar vallahi.
Kime dersen emmi, dayı,
Hepsinden alırsın payı.
Sana ait kel sıpayı
Boyar satarlar vallahi.
Sen habire dost dost derken
Yoktur biri borç öderken.
Bir namertten dayak yerken
Tepip iterler vallahi.
Kime dersen ağa, paşa.
Çabaların gider boşa.
Muhtaç isen beş kuruşa,
Topa tutarlar vallahi.
Basar dururlar damara
Alıştırırlar şamara
Oturma sakın kumara.
O an üterler vallahi.
Aynı hamam hep aynı tas.
Hiç kimseye vermezler pas.
Babadan kaldıysa miras.
Derhal biterler vallahi.
Başın girmiş ise dara
Düşünürsün kara kara.
Dön dolaş dur bir dost ara.
Uçar, yiterler vallahi.
Hiç bakmazlar ah-ü zara.
Ceplerinden çıkmaz para.
Beleş ise boş mezara
Gider yatarlar vallahi.
Sırtına vururlar palan.
Dolan yalın ayak dolan.
Bir şey iste, bin bir yalan,
Bulup atarlar vallahi.
Bir selam vermeden geçip,
Senden köşe bucak kaçıp,
Sırrını ortaya saçıp
Keyif çatarlar vallahi.
Sami der ki kendin kazan.
Olma şu dünyada sazan
Eş dost dediğin borazan,
Olup öterler vallahi.
(
Dost Kazığı başlıklı yazı
Sami Biber tarafından
21.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
