ZİYANDA
Her çiçeği gonca sanırsın amma
Dikensiz goncanın gülü ziyanda
Her aşka düşeni mecnundur sanma
Mevlasız Mecnunun çölü ziyanda
Girmiş artık yetim ozan kırkına
Uyup bu düzenin kirli çarkına
Varmazsa dediği sözün farkına
Perdede sazının teli ziyanda
Doğsa da mübarek Kabe ilinde
Bin çeşit keramet olsa elinde
Edebi erkanı yoksa dilinde
Alimin ilimden gölü ziyanda
Çapkın diye lakap takıp adına
Alışıp zinanın haram tadına
Asılan gördüğü bütün kadına
Ahlaksız erkeğin beli ziyanda
İstediği kadar yazsın kitabı
Çok güçlü olsa da güzel hitabı
Halinde tavrında yoksa adabı
Edepsiz şairin dili ziyanda
Ahırında bolca arpayı yutan
Kısrak için tozu dumana katan
Harpta sahibine tekmeyi atan
Küheylan kıratın nalı ziyanda
Namazdır imanın güçlü direği
Açık gezer göğsü, omuz küreği
Başına örtmeyip iman gereği
Süs için takanın şalı ziyanda
İnsan dört kitabı hak bilmiyorsa
Gelen musibetten ders almıyorsa
Aklıyla Allah'ı kul bulmuyorsa
Ateist ölünün salı ziyanda
Zamanın bozuldu artık uşağı
Pop müzik dinliyor devrin aşığı
Şarkılar var başı belden aşağı
Çalan her radyonun pili ziyanda
Kalmadı artık hiç şiirin tadı
Bir satır yazanın şairdir adı
Bizim acemi laf bilmez Muradı
Şair sayan Allah kulu ziyanda
MURAT MERAL (muradı)
Her âlem içinde, âlemi yazdım,
Varlığı gördükçe, ademi yazdım,
Ömrümüz boyunca, Âdem’i yazdım,
Neyleyim insanın, hali ziyanda.
Âdem Efiloğlu
