Bak gördünmi gideni.
Ardında ağlıyur seveni.
Susmuş konuşmuyur dili.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Ayırt etmez zengini fakiri.
Fark etmez genci ihiyarı.
Dolunca vadaesi saati.
Ateş dütüğü yeri yakar.

Her gün tekrarlanır sahneleri.
Ömürde düşüyur günleri.
Güz yaprakları misali.
Ateş düştütğü yeri yakar.

Giden dönmez geri.
Geride kalır izleri.
Onların hatıraları üzer bizleri.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Hüzün eder bayramları sevinçleri.
Ziyaret edilir kabirleri.
Toprak saklamış onları.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Başında okunur fatihaları.
Yad edilir kendileri.
Kalmış kuru kemikleri.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Yaşamın deyişmez haleri.
Her insan yaşacak bu günleri.
Kapalıdır kaçış yoları.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Bu insana yaradının emirleri.
Tüm insanların aynıdır kaderi
Yaşareke sakın aşma hadini.
Ateş düştüğü yeri yakar.

Gidenin varsa iyilikleri.
İyilikle anılır kendileri.
Yaşerken yapmiş ise zalimlikleri.
Kendisiyle götürdüğü ateş yakar kendilerini.

( Ateş Düştüğü Yeri Yakar başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 1.11.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.