Bu akşam üstü hüzün kokulu yağmurlar
bir başka sessiz
Seslerin ardındaki gözlerde barınıyor
yalnızlık
Bende kendimi kaybedişlerimde
üşüyorum
Kimsesizliğimin ellerinden tutuyorum
Yalın ayak koşuyoruz aldanışımıza
Vur,yüreğim dağılsın !
Düş kırığım geçmişime yama oluyor
İnadına büyüttüğüm dünümün kırıkları
Batıyor çaresizliğime
Gidişinin cevapsızlığına susuyorum
Mavi bir kentin sokak cümlelerine
yenildim
Zamanın felç olmuş cesaretinde
korktum
Hayallerimin aptallığına birikiyorum
Nefes almak zor geliyor
Ne olur sende az sevseydin,
Yüreğine yazsaydın beni kimseye
duyurmadan
Yarına sesimin yankısı kalır
Bu kente şimdi yalnızlık çöktüğünde
Seni tanımaktan âciz kaldı cümlelerim
Kanatları kırıldı bir kez daha
şiirlerimin
Biliyorum.
Sağ çıkamayacak yüreğim bu gecenin
yalnızlığından,
Olsun !
Gitmeye yürek mi kaldı ki bende
Bu kapkara gökkubbenin altında seni
ezberlemeye çalışıyorken,
Neden bu kadar yalnızım,sen söyle !
Aşkı mavi rengiyle taşıyabiliriz
sanmıştım
Yanılmışım
Derin ve keskin acılar yaşıyorum
şimdi
Zamansızlıkta örselenerek
kayboluyorum
Susmanın en kalabalık hâli gibi,
Aklıma sığınıyorum
Yazık !
Aşkı mavi rengiyle taşıyabiliriz
sanmıştım
….odam ve yalnızlığım…17:42…/28 ekim
2016 ../bafra