Gönül Virane İken
Gönül Virane İken
Sarıldıkça hayata, umutları bitmedi
Can ödün veremedi, gönül virane iken
Kovalayıp dursa da, hüzün baştan gitmedi
Göz öne seremedi, gönül virane iken
Boyun eğdi yıllarca, lal olan dili sustu
Kabuksuzken yarası, sancı vurdukça pustu
Feryadı duyulmazken, suskunluğuna kustu
Gam keder yeremedi, gönül virane iken
Harlarken alevleri, közler de içi yandı
Akıttıkça gözyaşı, damardan sızan kandı
Sabır taşı çatlatan, yaraya tuzu bandı
Göğsünü geremedi, gönül virane iken
Rengarenk açıyorken, aşk bahçenin gülleri
Şakıyarak üstünde, ötse de bülbülleri
Hasret ateşi harken, savuramaz külleri
Toplayıp deremedi, gönül virane iken
Mutluluk kelimesi, ağır geldi diline
Kalmadı tahammülü, buda böyle biline
Sıvandıkça toprağı, bulanıyor miline
Sonuna eremedi, gönül virane iken
Nesrin Önem
27 10 2016
(
Gönül Virane İken başlıklı yazı
sahrayeli tarafından
27.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
