Adını yazdığım kumsal.

Denizden bihaber yaşıyor.

İçimde üşüyen bir hayal,

Anladım ki seven unutamıyor.

 

Aşkımızın elçisi posta güvercini,

Kaç zamandır müjdeli bir haber veremiyor.

Var kolaysa sen bul dengini.

Aşktan yarım kalan bir daha doğrulamıyor.

 

Doğarken ölmüşüm yazgım bu belli.

Ayrılıklar öldüremiyor.

Sende tattım ölümü ey ince belli.

Artık hiçbir şey işlemiyor.

 

Ne adını ne tadını ne de kokunu.

Unutmak mümkün olmuyor.

Daha başındayken kaybetmişim yolumu.

Tam gece oldu her şey bitti derken güneş yeniden doğuyor.


 

( Gün Doğarken başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 27.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.