Saat gecenin dördü

Bir sen anlarsın beni bu saatte

Sırtımı yaslıyorum koltuğumdaki gölgene

Ayrılığım özleminde gün geceye,

Gece bir türlü dönmüyor sabaha

İçimin artıkları küf kokuyor

Ve üşüyorum sonunda

Var gücümle sarılmak istiyorum gölgene

Olmuyor !

Aklımın sokaklarından kaçmış içimin düşünceleri

 Aç kalbini !

Bas ruhuma !

Yüz çeviriyorum beni bırakıp gittiğin yere

Huysuzlanıyor yalnızlığım

Yokluğuna üşüyorum bir kez daha

Üzerimde ince,uzun kollu nefti kazak

Kesmiyor yokluğunun ayazını

Huzur omuzumdan uzakta

 

Yarı ıslak renkler …

Camları açık bir müzik aksın içime

Kirli bir iz bıraksın gözyaşlarım yüzümde

Düşsün gölgem içime

Offf

Ne yapsam olmuyor

Ne etsem kesmiyor hasretini

Nefesimle ısıtmaya çalışıyorum Ankara’nın caddelerini

Senin gibi onunda ayazı iliklerime işliyor

 

Gel !

Yeniden ısıt bizi !

Hayat ver !

 

Sabaha yaslandı saatler

Nihayet evdeyim

Gözkapaklarımın üzerinde

Çember çeviriyor çocukluğum

Nefes nefese uykusuzluğum

Beni çağırıyor kolunu yana açmış yatak

Beynimin sızıları dökülüyor çarşafıma

Sensizlik yoruyor

Örtün üstümü

Örtün !

Yalnızlığımla ısınacağım

 

……………..otobüste…
( …yalnızlığımla Isınacağım… başlıklı yazı ılıkyağmurla tarafından 26.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.