Unutmasam da alıştım yokluğuna
bir tek nezaman içimi dökecek dosta ihtiyaç duysam
aklıma sen geliyorsun
sen olsaydın dinlerdin
anlardın teselli eder
asık suratımı güldürürdün
bak yine doldu gözlerim
yine senli günleri özledim
oysa yanımdayken
çok arayıp soruyorsun diye sitem ederdim
kaybettikten sonra anlıyor insan 
değer verenin değerini
ama çok geç 
giden döner mi geri
yine de seni anmak bile yüzümde ki tebessümün sebebi
bu yazdıklarımı da bilmeyeceksin okumayacaksın
olsun dertleşecek bir sen vardın 
her zaman öyle kalacaksın
05.03.2015
Yemin

( Alıştım Yokluğuna başlıklı yazı Yemin tarafından 24.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.