Gözlerimi gökyüzüne kilitledim bu gece
karanlığına doğru dalıp gitti... Yine hiç gelmeyecek senin hayalini kurdum, sonra kendime kızmaya başladım bu kaçıncı uyarışımdı kendimi !
Bilmiyorum.
Tekrar düşündüm de seni hatırlayarak rahatlayacaksa kalbim , tamam hatırlasın.
Defalarca savrulmaya alıştık biz , sen bilmesen de görmesen de...
Çünkü ;
Bilirsen pişman edersin bizi.
Sahi sen 'nasılsın' ?
Ben sorarken üşüdüm yine...
                          ...
Neyse hazırlanıp dışarı çıktım nereye diye sorma her zaman ki gibi kalbim gitmem gereken yere götürdü beni.Yani bizim parka , aynı banka oturdum yine bilirsin.Sağ sola bakarken, bizi hayal ettim.Anılar gözlerimin önüne gelince gülümsedim.Beni fark edenler olduysa ne düşündüler bilmiyorum umursamıyorum da çünkü hayalin yetiyor bana. Şöyle bir hayal ettim de birden karşıma çıkıp , ben yanındayım korkma der misin ?
                          ...
Aman neyse sen boş ver beni kalbim ,öyle hayal ediyorum işte sigaram bitince o da geçiyor zaten.
Kalbimi heyecanlandıran , hislerim , dualarım , hayallerim sende var edilmiş sanki ama beni sevdiğime pişman eden de aynı kişiymiş.
Ah be kalbim neden bu kadar çok istedin ki aşık olmayı ben sadece güzel seveni istemiştim...

Sen mavinin şiiri seni çok özledim , öyle çok özlem birikti ki...
 
Çıkıp gel. Tekrardan tanışalım...



( Kalbime Mektup 2 başlıklı yazı Berna Yılmaz tarafından 24.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.