Ah Seyfi’m Ah Seyfi’m Ah
Ah Seyfi’m Ah Seyfi’m Ah
Ah ulan ah ah Seyfi
Ne çok severdin keyfi
Çok çektik senle selfi
Keyiften hoşlanmazdım
Küser açardın valfi
Ah ulan ah ah Seyfi
Birbirimizin aynı
Cana candı bu canı
Akardı sanki kanı
Aynı be Seyfi’m aynı
Ah ulan ah ah Seyfi
Yumurtalı melemen
Çokça yapardık hemen
Ne hoş olurdu yemen
Budur derdin bu yemem
Sana bakar doyardım
Ne güzel günlerdi ah
Ah ulan ah ah Seyfi
Vurulmuştun Zühal’e
Düşürmüştü bu hale
İştahını kesmişti
Ah perişan etmişti
Derde de düşürmüştü
Anlatırdın sen hele
Aşkın gelirdi dile
Ah ulan ah ah Seyfi
Duydum sen vurulmuşsun
Mavzerle konuşmuşsun
Üstelik beni geçtin
Mavzerle konuşmuşsun
Saçmalamış o mavzer
Parçalamış o mavzer
Ah ölüme o benzer
Bana anlatırdın sen
Dinlerdim seni ya ben
Bendende usandın sen
Mavzerle konuşmuşsun
Çırpına çırpına sen
Yere sen uzanmışsın
Yar koynunda yatmadın
Yerlere yattın ah ah
Ah ulan ah ah Seyfi
Ah ulan ah ah Seyfi
Değer miydi sen söyle
Beni terk edip gitmek
Zühal’e sen gülmeden
Boynuna sarılmadan
Canım aşkım demeden
Nasıl gidersin ulan
Canıma can olan can
Ben kime ah giderim
Zühal’ine ne derim
Alıp kaçın demedim
Kaçak yaşamayın siz
Mutlu olalım dedim
Hep birlikte biz ah biz
Olmadı vermediler
Ah o fakirliğine
Ah o garipliğine
Ah o öksüzlüğüne
Baktılar vermediler
Görmediler gönlünü
Bilmediler sevgini
İnsanlığını seni
Merhametini beni
Dinlemediler Seyfi’m
Seni mavzerle yalnız
Beni de Zühal’inde
Ezdiler ah Seyfi’m ah
Kime nasıl anlatam
Yaramı nasıl saram
Anne babana söyle
Ben nasıl şimdi varam
Ah ulan ah ah Seyfi
Sokulamadın ona
Haramdır bu o cana
Yandın sen yana yana
Zühal de yandı sana
Çare bulamadı ah
Ne sana ne kendine
Üstüne hep geldiler
Unut onu dediler
Gönlü hiç bilmediler
Bir alevdi bu yandı
Sönen işte üç candı
Akan kandı ah candı
İnsan kendini bilmem
Ne sandı söyle ölem
Zühal’ine ne diyem
Ah ulan ah ah Seyfi
Zühal’ine doğmuyor
Artık ne güneş ne ay
Bana da ah doğmuyor
Bu hayat ah boğuyor
Burada durulmuyor
Sensiz ah muhabbetsiz
İnsafsızlar vermedi
İsteyin siz demedi
Günyüzü de Zühal’e
Sana bana ah hele
Göstermediler bile
Ellerin ah bomboştu
Çarem yoktu sizlere
Muhabbetimiz Seyfi’m
Aşkınız ah ah Seyfi
Çok hoştu, çaremiz yok
Derdimiz çoktu Seyfi’m
Söylenecekler bitti
Sebep olanların ah
Şimdi ah başı önde
Pişmanlıkları dilde
Zühal’in de seherde
Kayboldu ah sen gibi
Yıllar oldu yok Zühal
Bilemedim bu ne hal
Bende oldum ah şimdi
Şimdiden sonra bak lal
Sen toprağında ah kal
Beni de ey sen rüzgâr
Al başka illere at
Ah Seyfi’m ah Seyfi’m ah
Mehmet Aluç-Kul Mehmet
(
Ah Seyfi’m Ah Seyfi’m Ah başlıklı yazı
kul mehmet tarafından
24.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
