Kifayetsiz kelimeler, garip garip
aklım çeler,
Sorulmayan sorularda, cevapsızdır
bilmeceler,
Zindan olan şiirlerde, tükendikçe bu
heceler,
Kederimi sırtlanarak, taşıyorum gözlerinden,
Vakit geldi çattı işte, d/üşüyorum
gözlerinden.
Arşın mavi atlasına, sitemleri ekiyorum,
Vuslatını özlemini, yüreğime
dikiyorum ,
Anılarda ne kaldıysa, acımadan söküyorum,
Böylesine ağır yükü, taşıyorum
gözlerinden,
Vakit geldi çattı işte, d/üşüyorum gözlerinden .
Kader çizdi yollarımı, sana sensiz
yanmalıyım,
Şu kirlenmiş hayatımdan, arınarak yunmalıyım,
Bunca şiir kazımışken, daha nasıl sunmalıyım,
Ayrılığın gazabını, eşiyorum
gözlerinden,
Vakit geldi çattı işte d/üşüyorum
gözlerinden.
Masivalar ağlamakta, hayallerim sensiz kaldı,
Küskün baktım doğan güne, gülümsemek yalan
oldu,
Desem yanar şu bağrımız, tenimizde nazın
kaldı,
Hiç temaşa etmesem de, şaşıyorum
gözlerinden,
Vakit geldi çattı işte, d/üşüyorum
gözlerinden.
Bir yanımda devri âlem, bir yanımda safi
keder,
İsrafil bak sur üflüyor, bu da zaman
bitti eder,
Mecnun Ferhat ne ola ki, Âdemi'dir
tek derbeder,
Şu Sırat’ın ince ipi, koşuyorum
gözlerinden,
Vakit geldi çattı işte, d/üşüyorum gözlerinden…
Âdem Efiloğlu