Ey Hayat
* EY HAYAT *
Ey hayat
Kimi sevdiysem, beni ele verdin
Şimdi,
Günah döküyorsun
Ağlayan zamana.
Sen giderken
Çakıllarla oynayan bir çocuktum
Uzun bir geceyi bekledim, erguvan kokulu
Ne ay vardı ne yıldızlar
Gemilere yelken çekiyordu gölgem
Sana dokunan ellerimdi
Okşadım saçlarını
Kokusunu sordum rüzgâra.
Döküldün!
Sahilin kumlarına
Bir roman oldu hikâyem
Gel günâhkar gel vefasız
Bitsin artık bu acılar bu sensiz geceler
Hani bir aşk vardı aramızda,
Bunlar yalan miydi
Söyle, neydi aradığımız bulamadığımız neydi?
Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
(
Ey Hayat başlıklı yazı
Öz tarafından
23.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.