Sen gittiğin zaman 

Kalbimde bir gül soluyor

Goncası mahzun, açamadığı bahara 

Bir şarkı susuyor tüm makamlara

Bir başka şarkı 

Gidişine hüzzam oluyor


Sen gittiğin zaman 

Keşke gitmese diyorum ama,

Gidişinle daha çok şiir oluyorsun bende

Heceliyor adını kalemim 

Tarifsiz bir hevesle

Sonra utangaç bir bakış düşüyor mısralara

Sitemim çığlıklanıyor...


Sen gittiğin zaman

Düşüyor peşine duygularım

Her girdiğin kalbe şikâyet bırakıyor

Bütün bekleyişlerini atıyor bir gönül sokağına

Kimse görmeden kimse bilmeden

İsmini duvarlara yazıyor...


Sen gittiğin zaman

Şairliğim kol geziyor gecede

Yıldızlı bakışların yolum

Ay gülüşlü yüzün aydınlığım oluyor

Yalnızlığımdan hiç korkmuyorum


Sen geldiğin zaman 

Öyle bir rayiha yayılıyor ki nefesime

Kalbim yeniden gül verip ellerine

Dizelerce solup, dizelerce açıyorum.


Şükran Gulcenaz Aydoğan

( Sen Gittiğin Zaman başlıklı yazı Şükran Aydoğan tarafından 23.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.