Suskun...
Suskun...Ve yorgun bir insandıPencereden sessizce bakardıBir gün aniden konuşmaya başladıSibirya ceza evindeki ölüm odalarını anlatıyorduSanki o zamanı yeniden yaşıyor ve ter içinde kalıyorduNice masum ve mağdur insanın bir ömür orada ki çaresizliğini anıyorduOrada hissedilen ve ruhu derin hicrana gark eden yalnızlık umudu tırpanlıyordu
Saadet...
Ve huzur yolunda
Rıza göstermek çile ve cefayı öteler
Bu anlamda her külfet ihsan olarak atiye sirayet eder,
Can ve canan umut ikliminde mizana anbean giderken
Her ibret ve ayetin bir muştusu olduğunun bahtiyarlığını
Terennüm ederek sabır ve edebi öncelerler, adavete meyletmezler...
Mustafa Cilasun
(
Suskun... başlıklı yazı
Yazan Adam tarafından
23.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.