Saçların nur siyahı çay kokulu gülüşün

Leyla kıskanır seni ince belli içinde

Tabiri daim sensin dudakta tüten düşün

Benzerin yok ne Çin’de ne de hâlâ Maçin’de

Çay kokulu gülüşün tefrika edilse hak

Beni hasrette koydun yaptığın bil ki nâhak

 

Billur efsane bildim seni  zamana ışık

Berrak bakışlarından nice şiir süzüldü

Gördüğüm demden beri aklım senle karışık

Kâğıt kalem sevindi garip gönlüm üzüldü

Çay kokulu gülüşün tefrika edilse hak

Beni hasrette koydun yaptığın bil ki nâhak

 

İsli çaydanlık ile söyleştim nice zaman

Her şiirde mutlaka atıf vardı adına

Çay kokan saatlerde senle doluydu her an

Sen düştün her mevsimde ince belli yadına

Çay kokulu gülüşün tefrika edilse hak

Beni hasrette koydun yaptığın bil ki nâhak

 

 

Kimse bilmedi seni benim bildiğim kadar

Erguvan mevsiminde hayalin şehrin süsü

Olmadığın mekanlar hep oldu ruhuma dar

Anlatıldı çay ile gülüşünün öyküsü

Çay kokulu gülüşün tefrika edilse hak

Beni hasrette koydun yaptığın bil ki nâhak

Ankara,23.10.2016 İbrahim Kilik

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

( Çay Kokulu Gülüşün başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 23.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.