Online Üye
Online Ziyaretçi
Bozuldu insanlar kalmadı saygı
Din iman eksildi haya bozuldu!
Üzüntü çoğalmış, çoğaldı kaygı
Evlatar ejderha, maya bozuldu!
Sarsıldı temeller yuvalar yıkık
Şaşkındır anneler, babalar bıkık
Pantolon atılmış etekler sökük
Bezler dikiş tutmaz oya bozuldu!
Bir nesil türemiş bize benzemez
Elbisesi saydam beze benzemez
Suratı bir tuhaf, yüze benzemez
Cehreler dövmeli boya bozuldu
Kalitesi düşmüş, kalmamış çapı
Bulabilse yutar her türlü hapı
Gayesiz, dolaşır hep kapı kapı
El açıp dilenir aya bozuldu
Kalmadı ihtiram, ne bey ne ağa
İnsanlar yüzünden şaşırdı doğa
Daha on yaşında sanki bir boğa
Sebzeler hormonlu, soya bozuldu
Mikdadî, kalmadı düzey ne düzen
İntihar ediyor hayattan bezen
Bir hortlağa döndü avare gezen
Her şey hayal, sanal rüya bozuldu
Şair Mikdat Bal