Seni neden unutamadığımı daha iyi anlıyorum.
Meğer o kadar çok sevmişim ki seni ,hiç yaşanmamış gibi silemiyorum anılarımızı...
Yine de her geçen gün özleniyorsun ben de...Ve ben engel olamıyorum buna.Sanırım 'alışmak' diye bir şey var ya o yüzden.Bazen o parka gittiğim de daha fazla fark ediyorum sensizliği, bazen de çıkıp yanıma gelecekmişsin gibi yollara bakıyorum uzun uzun ama ne gelen var ne de acımı dindiren...
Ve mavi gözlü adam tam da özlendiğin saatlerdesin ama habersizsin işte , ne zaman benden haberin olur inan bilmiyorum sanki kendi ellerinle sonumu hazırlıyorsun sevgili.Yapma ! 
Tek bildiğim şey şuan sana ihtiyacım var. 
Sesine , kokuna , hatta ve hatta sarılmak için sol omzuna, çünkü sol tarafına başımı yasladığım da hiç dinlemediğim bir müziğin etkisine kapılıp gidiyorum huzura doğru...

Sadece görmek istiyorum öylece uzaktan , belki de görünce daha fazla yanacak canım, daha fazla yıkılıcam...Bunu da biliyorum.
Yine de istiyor insan işte.Hala seviyorsan kalbine söz geçiremiyorsun .

En kabuk bağlamış yaralar geçer,
Acılar diner ,
Belkide gidenler unutulur diyorsunuzdur. Ama unutulmuyor aniden geliveriyor aklına ve unuttum deyip unutamadığını tekrardan anlıyorsun..

( Unutamadım başlıklı yazı Berna Yılmaz tarafından 21.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.