Online Üye
Online Ziyaretçi
Toprağımda yalnızlık yeşerdi bugünde
Gökyüzünün sahibi ben değilim be sevgili!
Benim odam kelimelere dem tutmuş,
Duvarlarım aydınlığa gebe.
.
Hani ötede bir insan ölse acımaz canım.
Bir çocuk ağlasa kapımda duymam!
''Vicdansız'' dese bir anne
Gözyaşlarımı unuturum taa ötekii kapıda.
.
Benim tohumum böyle yeşermedi be sevgili!
Yaşarken kirlendi şiirlerim.
Bir iki kelime mırıldanırım içten;
Şimdi onlarda felçli...
.
Zaman sana erken olurdu en içten;
Gözlerimde ki çapaklar yıkanmamışken henüz;
Bir kahvaltı kadar tatlı doğardın içime
Sen ekmeğıne bal sürerdin,
Kalbimde papatyalar yeşerirdi
Ama zihnime,
Ama zihnime akbabalar konardı..
.
Halımın üstüne düşen ekmek kırıntıları kadar masumum be sevgili!
Toprağımda yalnızlık yeşerdı bugünde..
Ama sorarsan içime
Hani taaa en içime,
SEN;
'Anne'' kelimesi kadar;
Ne güzel güzel saçların
Ne güzel gözlerin...
.
Şimdi tek tek yargılıyorum bütün acılarımı
Sana gelince idam ediyorum bütün duygularımı
Ben seninle öğrendim;
Kattığımda bir ekmek bir tayin güzelliğini,
Düşerdi gölgen takvimlere;
Sesin fısıldardı umut defterime,
Yıldızlar seninle bir suret bulurdu
Geceler;
Ah o geceler
Tek tek düşerdi kalbimin yoksulluğuna
Bir şarap
Bir sen
Isınırdı içim....
.
Toprağımda yalnızlık yeşerdı bugünde be sevgili!
Sen masamın üstünde bir kitap dolusu şiir ile dururdun;
Esmer ve tatlı doğardı sabah,
Tenin ışıldardı gözbebeklerime,
Ben pencelere koşardım.
Ve bugünde doyardı kalbim
Rüyalarımda sayıklayan adın ile
Damla damla akardın
Aydınlıkla birlikte içime...
.
Sen bana inmiş kutsal kitap misali
Yusuf'un kör kuyularda tek yareni;
.
Toprağımda yalnzlık yeşerdi bugünde,
Ama bil;
.
Şiirlerim sen ile doğdu;
Sensiz ölmez.
.
YUSUF RÜZGAR BAL