Yüreğime Kamp Kurdu
Yüreğime kamp kurdu,
şu hazanın korkusu
Oturur yüreğimde, ne
yapsam gitmez benden
Hayat yolunda artık,
olmuşum dert yolcusu
Sözümü tutanım yok
düşmüşüm artık gözden.
Aynalarda baktıkça,
karlar yağmış başıma
Kendimden korkarım’ da,
gözlerim kayar yana
Son bahar gelip
birden, yapraklar sararınca
Korkarım’ da
kendimden terler boşalır benden
Gözlerimde düşlerim,
avuttum’ da gönlümü
Yine’ de gönlüm
üzgün, gelmiş’ de hazan günü
Hoş edemeden bir gün
hüzün dolu şu gönlümü
Baktım’ ki şu ömrümün
hazanı gelmiş birden.
Fani denen hayatta,
yaşamaktan bıkmadan
Zamanın her bir günü
çok şey çaldı şu benden
Şu fani hayat denen, çok
şey çalmışsa benden
Gönlümün şevki olmaz,
içimi saran dertten.
Bekleyerek yaşarken,
sonu gelmiş ömrümle
Nev bahar görmez
oldum, düştüm çaresiz derde
Madem’ ki gelmiş
hazan, hala güç varken bende
Mevla’ ya borcum
bitsin, şu canı alsın benden.
Düşünürken kul Yüksel
gece gündüz hazanda
Ömründen ömrü gider, sanırsın
gelmiş son günü
Gelsin der ölüm
gelsin, can varken vücudumda
Her sabah gün
doğarken, şükredip çıkar evden.
06 Ekim 16
Ahmet Yüksel Şanlı er
(
Yüreğime Kamp Kurdu başlıklı yazı
Ahmet Yüksel tarafından
6.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
