Ne edepsizlikler yapar nefsim
cahil mi cahil
Olur olmaz her şeyi hep
kafaya takıyor
Sabah akşam beynimde kirlilik
ömre dahil
Hangi yöne dönersem canım
çokça yakıyor.
Doğru yanlış ne varsa fikrime
karışırken
Bana tepki duyanın yüzleri buruşurken
Boş çabayı anladım kendimle
konuşurken
Ten aynada takılı gözler şaşı
bakıyor.
Uyku rüya demeden vır vır
söylenir çene
İki elle taş atar yoldan
gelip geçene
Deri kalksa da görsek neler
sığdı peçene?
Kara delikten ruha ırmak gibi
akıyor.
Azla uzla doymayan bir şiirle
yeter mi?
Bu gönül havuzunu el tersiyle
iter mi?
Hele çağır bülbülü gül
açmadan öter mi?
Havada bulut yokken şimşek
nasıl çakıyor?
Bedeni kullanırken dostum
küskünlük bitsin
Kalbe vuslat doğarken hüsran
terk edip gitsin
Can yalnız donarken belki
huzura fitsin
Ölüm uzak sanarak uçurumdan
sarkıyor.
05.01.2016
Ahmet Çelik