1 Bulutlar Duvarımda Uyuyor
[if gte mso 9]>

 


 

Ne kadar gitsen

Yarım öyküler tutuşur avuçlarıma

Gözyaşlarım lirik dökülür b/aşka

Özleme tezahür ederken şiirler

Sensiz bir biçareyim

Anla işte…

 

Varlığını soluduğum

Bulutlar duvarımda uyuyor

İçinde cennet kuşları

Ebabiller kanat çırpıyor

Dağılıyor Ebrehe’nin ordusu

Dağılıyor efkâr

Dağılıyor hüzün bildiklerim…

 

Köşe başını okşuyorken bir çocuk

Gözlerinde oyunlar filizleniyor

Üzerinden pervasızca geçiyor gölgemiz

Ve zamanı öpüyor  tutuşan ellerimiz

Saçlarını okşuyorken sevdanın

Ayak uçlarında…

 

Yokluğunda

Aşka yasak şehirlerde

Yalın ayak  düşlerim

Ve tamamen sahtedir gülüşlerim

Bu yüzden

Gassalın  soğuk odasında

Kırılır kirpiklerim…

 

Dedim ya;

Yoksan

Sensiz iki ayağı çukurda, bir kadınım işte*

Eylülü kıskandırır bu yüzden Ekim

Boynuma bir zemheri asılır

Yüzünü eskitirim bütün anıların

Ölürüz adım adım

Harflerde…

 

Ah yar!

Yüreğime bağladığın sevda ilmiği

Çığlık renginde batar tenime

Gitme diyemiyorum gidişlerine

Kızılca kıyameti kuşanırken hayallerim

Yeniliyor cümlelerim…

 

Gel

Varlığını evrene miras bırakalım,

Yokluğunu saymayalım alfabede

Ve artık “yokluk” yazmasın

Hiçbir kelime…

 

 

Âdem Efiloğlu


 

 

( Bulutlar Duvarımda Uyuyor başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 4.10.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.