Kaç geceyi uykusuz, gözlerime astýrdý,

Ýçine daldýðýmýz, sevda denen büyük suç.

Kalbimin ortasýna, imzasýný bastýrdý,

Kedere daldýðýmýz, sevda denen büyük suç.

Sen beni düþlerinin esiri sanýyordun

Iþýkla geliyordun, geceyle sönüyordun,

Maalesef ki ey kadýn, uzaktan tanýyordun,

Ýçinde olduðumuz, sevda denen büyük suç.

Kahrýmý yazdým sana, hem de acý içinde,

Tarifleri imkânsýz, bin bir sancý içinde,

Dört yandan sarýldýðým, aþkýn ucu içinde,

Bak hüzün bulduðumuz, sevda denen büyük suç.

Acýyý mýhlayarak, sevdamýzý vurdular,

Sürdüler uzaklara, kalbimizi kýrdýlar,

Sorarým þaþkýnlara, nasýl hayal kurdular,

Hep ilham aldýðýmýz, sevda denen büyük suç.

Aþk aþtý boyumuzu, sen orada ben burda,

Yenildik sevdiceðim, son etapta, son turda,

Belki sarar kollarým, vakit gelir olurda,

Beraber öldüðümüz, sevda denen büyük suç.

Sevmeler oysa masum, böyle diyor bilgemiz,

Ufuklarý kucaklar, yerden göðe gölgemiz,

Sormasýn kimse bize, nerde aþka belgemiz,

Sonunda bulduðumuz, sevda denen büyük suç.

Âdemi dert çekerek, senelerce aradý,

Mutluluða ram olmak, buydu bütün muradý,

Oysa sevda masalý, ýradýkça ýradý,

Saçlarý yolduðumuz, sevda denen büyük suç.

Âdem Efiloðlu