Týnýsýndan muafým:

Tezat çetelenin aklý yitik ikilemi,

Söze öze nispet eden tufaný evrenin,

Derinlerde vuku bulan hezeyaný hepten kopuk an’dan,

Demlenirken günbegün fýrsat bulduðu kadarýyla aþk’a

Kýrýk bir töhmete giydirdiðim cepken,

Asýlsýz nidalarý boykot etmeye müteþekkir adeta; yetmedi,

Saf tuttuðum yarýnsýz yalnýzlýðýn sýðýntý mukadderatý, demek mi

Yoksa keyfe keder?

Çýtasýndan týrmandýðým safran sarýsý buhran,

Bilmukabele dememe ne hacet,

Sýzan rehavette dokuduðum hezimet.

Peyda olan bir düþ’te saklý olsam keþke,

Nirengi noktasý yoksun bir düþüþe kenetlenip de

Varsaydýðým zincirleme kazanýn maktulü;

Devinip tepinirken ömür,

Ah’lara sýðýnýp da tepe taklak olduðum piyesin en mazlum kahramaný,

Irmaklarda boðulmakla eþ deðer belli ki

Yaðmadan rahmet

Bir katre de olsa nasiplenmeyi dilediðim.

Zývanasýndan çýkmýþ heyula evren,

Sezilerimi koyup da boþluða,

Aþkýn küpeþtesinde hazýr ola beklediðim en rahvan, gölgeli mecra:

Bilip bilmeden kýyama durmayý mesken edinmiþ bir garip beþer,

Döngünün vahametine burun kývýrmadan

Yüksünmekle müptela olmayý ayný kefeye koymayý

Meziyet bilip de,

Neþeyi yudum yudum içmeyi yürekten dilediði.

Anlamý kayýp ve yorgun,

Þeceresi yýrtýk bir çetele,

Girdabýnda boðulmayý marifet bilmiþken,

Takýlma sen hani olur da

Döküp dökeceðim bil ki ne ilk ne de son gözyaþý.

Ölmeyi bekliyorum sur akþamlarýnda:

Verilsin beratým çekmeden önce cezamý:

Sandýðýma sinmiþ kokusuna hasretken bilindik müfrezenin.

Köle ithamlar savurun hadi:

Fýrlatýn nidalarýnýzý mahremin mihrabýna

Ve söylemezden önce son sözümü

Ve derken kulaðýma fýsýldarken evrenin girdabý.

Köle bellediniz:

Karakaþýna kara gözüne bu aþkýn

Ve patavatsýz tümcelere hapsettiniz zehrinizi hatta

Kondurmalýk aþklara geçirmezden önce kara külahý…

Ne efkârým diner ne de elasý gözlerin erer hidayete.

Salkým saçak bir davetiye askýsýnda ömrün,

Hicabý dahi dýþlanmýþ melankolisine mahkûm edilmiþim bir kez madem,

Davlumbazýn altýnda yanmayý marifet bilmiþ bir faninin güncesinde

Saklý tuttuðu infazýna raðbet olmalý ki,

Sözü özü bir cümleler türetmeye haiz deðilsiniz:

Bundan mýdýr bunca zulüm?

Bu mudur kýrýk rotanýz kaybolmayý marifet bilmiþ o enginliðe

Sýðdýramazken gönül yaramý…

Mahkûm edimlerde saklý tutuyorum son hükmünü benliðin;

Hele ki o kýrýk niyazýma sýðan tütün kokusuna da çektim çekeli resti

Ve küpeþtesinde mahir gölgeler oynaþýrken eylülün bir vakti,

En nadir sukutu takýnýyorum

Ölmeyi yeð tutmuþken hem de bilip bilmeden.

Sandýðýmda saklý tuttuðumu sandýðým mutluluk:

Gülüyorum artýk o savruk çocuk yanýma,

Susuyorum gece gündüz makberi kýble bildiðimden beri;

Demleniyorum da günbegün:

Kâh kaþýk çatýna nazire edercesine kaderin,

Bilumum kaybý da gömmüþken kim bilir kaç seher vakti.

Oflara sýðamazken en mendebur yalan,

Suslara nazire eden çatýk kaþlý kelam,

Densizliðin dik alasý be yar:

Yanýp yanacaðýma kani nasýl da evren.

Sýr tutmaz olmakla eþ deðer þu dil yarasý,

Hanidir ifþa etmeyi meziyet bilmiþken kalem.