Online Üye
Online Ziyaretçi
Kalpten kalbe yol varmış; hissederdin duyardın
Sana şu feryadımı, gelseydin gün batımı.
Adını haykırırken başın koyup sayardın
Nabzımın her atımı gelseydin gün batımı...
Yokluğuna alışmak elbetteki güç olur
Umutlarım tükenir, hayallerim hiç olur
Son tren için vakit belki de çok geç olur
Duymadan heyhat'ımı gelseydin gün batımı...
Direnebilmek için bir kötü kehanete
Yaşama sevincimi bıraktım emanete
Feleğimi güldürüp, varlığınla cennete
Döndürsen hayatımı gelseydin gün batımı...
........
Dr. Ayşe İzci Coşkuner, 28/9/2016 Antalya