MAVİDEN ÇALINMIŞ ÖPÜCÜK
Şimdi
Utançtır mayalanan
Keşişlerin 
Dudağında  ayazlanan 
Bahar dalları.

Sürgün vakitlerinde
Umudu terlemiş peygamber çiçeği
O küçücük başını  çeviriyor
Örtüsü  tozlanmış tohumlarından.

Taşarak mezarlar
Selvilerin  gamze çukurlarından
Gelip sesime değiyorlar
Sesimin en çılgın nehrine
Konaklıyor alaca gövdesiyle.

Ve kelebeklere doğru
Ham bir rüzgar öyküsü
Zakkum yapraklarında
Fildişinden  yağmurların
Hüznünü eliyle siliyor.

Akşamlar sivrilirken
Şehrin ışıklarında
Dolunayın çocuğu kocaman
Cam heykellerin  önünden
Omuzlarını döküyor
Alaca bir taş çatlağından
Tek tek kan izi
Heykel sesi
Uzuyor tahtaların arkasından.

Ağları suskun ağları acemi
Taş duvarları  yırtan
Bir örümcek 
Pasında yaşlanmış
Demir parmaklıkları
Yüzüne çentiklenen
Gümüşten  dolunayı sığmıyor şimdi.

Kelimelerim kuyularda
Gramafon kağıtlarında solan sevişmeler
Bağırırken çakıl taşlarından
Nefesi karnına  uzanan kuşların
Sarısını mumun dibinde  yitiren
Gözyaşı ağırlığınca

Maviden çalınmış dokunuşla
Öp beni

Canı dudaklarında mora yürümeden
Son ölümün başucu ağıtlarından
Yeniden yeniden 
Doğur beni.

Süheyla
( Maviden Çalınmış Öpücük başlıklı yazı Suheyla tarafından 27.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.