Acıya gülmek vardır bazen.
Acımasızca, sinsi gülüşlerle gülmek.
Yüreğinin derinliklerindeki bilinmeyen sızıya,
Kalbindeki dinmeyen sevda acısına gülmek.

İşte en acı verici yanıda bu olsa gerek.
Ne soracak olan kişi vardır,
Ne de derdini paylaşacak bir gönül dostu.
Sırdaşın, arkadaşın...

Gülmektir böyle sinsi gülüşlerle acıya.
Hasrettir, derttir, sevdadır bu acı,
Bilen yok, derdini dinleyen yok.
Söylenecek bu sevda acısını.



Mehmet Taş
( Acıya Gülmek başlıklı yazı mehmet-tas tarafından 18.12.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu