Zor olmasý gereken ne ise kolayý seçmek iken düþen payýma… Ýþte yanýlgým ki maharet bellediðim zorluklar kadar dirayetimin sýnandýðý ilk ve tek mecra.

Seçimler kadar da sýradanlýðýn sýkýcý mertebesi: Bir varmýþ bir yokmuþ… Sanýrsýn ki dünyayý kurtaracaðým sabit bellediðim hangi mantýk silsilesi ise tek kalemde rest çektiðim. Biraz münafýk bir düþüngeç olsa da edilgenliðimin o tok sesine sýðýnýp aktif bir mekanizma bellediklerim ile peþi sýra gidiyorum artýk hangi beyanat ise sür manþet.

Kýrýlgan olmanýn da haddi hesabý yok hani:

Kaþýmla yer deðiþtirme ihtimali mi var gözümün, demek bile müsebbibi yonttuðum aklý evvel ihtimallerin.

Tahayyül edilesi diril bir izlek ve sür-manþet tüm yalýtýlmýþlýðýn hazin makamý.

Aradýðým kâh sekizinci nota kâh alfabeye sýðdýramadýðým mahremlerin altýna imza attýðým otuzuncu harf. Ya imgeler isyanda ya da biyolojik yaþýmý yargýladýðým o çocuk yaným. Gülüþlerin pervazýndayým akabinde ve tokalaþtýðým anlamsýzlýk iken sýrtýma çöken. Oysaki muteber bilirdim samimiyetin açmayacaðý hangi kapý ise evren bile rest çekmiþken mahrem ve yoz kalýntýlarýna mefta dünlerimin.

Ýkilettiðim yetmediði karbonla çoðalttýðým yoksa kopyala-yapýþtýr yapýp ta mý tecelli etmeliydi sevdiklerimin kayýp ruhlarý.

Edilgen vasýflarým belki de… Hani kaþý gözü olmayan ifadesiz bir yumruya bakýp da yerden yere vururken iç sesinizi.

Ne müspet ne de menfi aslýnda sýradanlýk nüksettikçe pervasýz bir akýl oyunu benimki: Önüm arkam sobe, dercesine attýðým kaçýncý ters takla ise tabii ki de illet kâbuslarýmýn verdiðim molalarla geçiþtirdiðim o bakir korku.

Birisi korku mu dedi?

Israrcýyým ve maðlup.

Yengilere yüklenip de sýrtýný sývazladýðým rüyalardan da þikâyetçiyim. Uykumu alamadýðým o koca yirmi dört saat ve tekmili birden þikâyetçi o izafi beyanatýma sýðdýrmýþken müþkülpesent bir týnýda rehin vermekle öldürmek arasýnda gidip geldiðim.

Ölümden mi korkuyordum da intihar eden bir gölgeye gönül verdim?

Ölü sevicisi duygu ve vicdan yoksunu bir denklemde mi kayboldu yoksa insanlýk?

Hanidir sorguladýðým ama sürrealist bir imde takýlý kaldýðým yine de daraðacýný boylamak iken kesilen hesap yoksa yönerge yüklü bir kovuþturmada sýra dýþý bir yükümlülük mü addedilen de atýfta bulunuyorum ruhumu sobeleyenlere.

Nameler.

Nidalar.

Nazý niyazý yoksun o edilgen muhbir çatýk kaþlý velhasýl dillendirmekten hicap duyduðum…

Sonsuza meylettikçe baþa aldýðým yine de sonlanmasýna kýyamadýðým mecazi bir aþk hem de raks eden o mütalaa edilesi akýl rehberimi de kilitlemiþken.

Nüansýna takýldýðým pür-ü pak ve asil sýra dýþýlýðý kadar beyaz perdede kaybolmaya yüz tutmuþ soluk bir kare: Biri bir elimden diðeri arkamdan kollamýþken küçücük bedenimi-ki kýrýk bir toka ile tutturulmuþ rüzgarýn dilber dudaðý pervasýzlýðý kadar da küçük bir ayrýntý iken zihnimin yorgun merdivenlerini adýmlayan-ya sonrasý?

Aklý evvel o sýrdaþ ve sýrasýz bir tecelli iken yitimlerin ardýndan sularken evreni boydan boya…

Ve derken alarmýn sesi ile açýyorum gözlerimi ve tüm pervasýzlýðýný kayýt altýna alýyorum tehdit yüklü bir gölge ile kesiþirken yolum:

Sahi, ben ne zaman büyüdüm?