diyorlar ki "gün doðmuþ"

diyorum ki "gün deðildir o

yârdir bakmýþ pencereden

bu kadar cahil olmayýn

gül yüzünü göstermiþ de o yâr

gün yüzü olmuþ herkese"

anlamýyorlar onun bendeki yerini

bilmiyorlar onu nasýl da sevdiðimi

her þeyim olmuþken dün, 

olmayýnca bugün

hiçbir þeyim kalmýyor böyle iþte

olmayýnca o

kalýyorum dünyanýn tam ortasýnda

insan içinde ama insansýz

zaman içinde ama zamansýz

ve amansýz bir ayrýlýk hücrelerime dek iþliyor

ve insafsýz oluyor bu durum, acýtýyor içimi

hiçbir þey umurumda deðil,

hiçbir kimse

nem var ki kaybedecek,

bir yýldýz gibi boþluðun içinde akýp gidecek

bir yazý gibi zamanla silinecek unutulacak

düþsün kuþlarým dallarýmda tek tek

çiçeklerim solsun bahçemde yek yek

sen yaþama sebebim olan sevgilim

hava gibi içime çektiðim

onsuz bir an yapamadýðým, caným

neredesin diye haykýrsam

tutup baksam caddede geçen herkesin yüzüne

aðlasam sarýlýp da hiç tanýmadýðým birisine

"nen var?" dese bana

baþýmý kaldýrýp gözü yaþlý bir þekilde

"her þeyim vardý o varken" desem ve

gerisini getiremesem

anlasana

bütün anlamlarýný hayatýmýn sana yüklemiþim

ne de anlamsýz kaldým sensiz

ne manasýzým þimdi

ne boþ beleþim

nerede akþam oraya yerleþim

dolanýyorum ortalýkta bir kaðýt parçasý gibi

bir rüzgar çýkmasýn savrulmasýn caným

oradan oraya

yaban eldeyim sanki, sensiz ve kimsesiz

parasýz, pulsuz ve çulsuz

yavan haldeyim sanki, susuz

göðümdeki maviyi mi alacaksýnýz,

alýn sizin olsun

yürüdüðüm topraðýmý çekeceksiniz altýmdan,

çekin gitsin

hiçbir þey umurumda deðil,

hiçbir kimse

nem var daha kaybedecek

yüreðimi çýkartýp almýþlar yerinden

sol tarafýmda bir büyük boþluk

nasýl dolduracaðým yerini

nasýl yapacaðým sensiz,

hem beceremem sensizliði

bendeki ölüm öncesi sessizliði

yüzüme gözüme bulaþtýrýrým yokluðunu

ayrýlýk içinde kalýrým, kahra düþerim

yürüdüðüm yol, yol deðil

tuttuðum dal, dal deðil

tattýðým bal, bal deðil

inan ki sevdiðim

sensiz yaþadýðým þu hayat, hayat deðil

diyorlar ki "gün batmýþ"

diyorum ki "gün deðildir batan

yârdir çekip gitmiþ bizim elden

cana batan bu terktir iþte

gül yüzünü çekip almýþ da o yâr

gece olmuþ iþte gün vakti herkese"