Ýklimsiz bir seyri var ömür güncemin ve ne çok muhalif sanrýda gizli iken beþerin isyaný.

Tahakkuk eden kaçýncý mevsim, kaçýncý dokunuþ ve kaçýncý nüans…

Yangýndan mal kaçýran her kimse ise, asýlý kaldýðým yine de itiraz etmediðim.

Alýntý hayatlarýn esir düþtüðü bir ikilem aslýnda beyan etmekle yükümlü olduðum ve her nasýlsa bir sýrra vakýf iken dilimi tutamadýðým.

Mesul olduðumdan ziyade ihtiyaç hissetmek kadar anlamsýz bir dürtü. Anlam güçlüðü çekmektense anlatmaya mecalimin dahi olmadýðý. Oysaki ilk günden beri sayfa sayfa döþediðim bir ömrü milat bilip de dökmüþtüm eteðimdeki taþlarý. Taþlar un ufak olana deðin acýmasýzca tepinsem de görüyorum ki kar etmedi.

Dokunaklý þarkýlarda hayat buldum madem ve mademki esir düþtüm satýrlar iken niyazla dolu, ardý ardýna peþkeþ çektim kelimeleri tüm anlamsýzlýðý gölgelerken ve içli bir serzeniþi yok sayarken yer gök.

Bilip bilmeden seyrettim hayatý pervazýndan isli gecenin ve tutundum o kýrýk dala ve seðirttim bir sekmeden diðerine. Hangi peyzaj ise soluklandýðým ve hangi kabul görür düþ ise peþine düþtüðüm, anbean yakalandým o çisilti iken görünmezliðime perde çeken.

Ramak kala mecbur býrakýldýðým ve çeyrek kala gece yarýsýna, sonlandýramadýðým bir masaldan medet umdum: Sonunu tayin etmekle yükümlü olduðum ve en karanlýk kahraman iken kader.

Muhalif kýlmaksa aþký nefrete, son vermekse acýya bilinmez bir zamana denk düþen pek de sorun olmadý hani; meçhule giden yolda soluklandýðým bir kareye sýðdýrdýðým onca tantana.

Astýðý astýk kestiði kestik sevgi maðdurlarý ve gýybete gönüllü insan izlekleri hatta yetmedi, insanlýðýný sorgulamadan birbirini soyutlayan ne çok doyumsuz nefsin maliki…

Bir duygunun esareti idim madem hak görmemden ziyade çarptýrýldýðým en aðýr ceza ve ne yazýk ki; inanmakla çýktýðým yolda, tüm inandýrýcýlýðý ile soyutlanmýþken hayattan tuzaðýna düþtüðüm.

Sýrra kadem basan hangi duygu ise bilfiil sorgulandým.

Yoldan çýkan hangi dürtü ise konuþlandým bilinmezin indinde.

Dünya çok kirli. Deli gibi evini ve kapýsýnýn önünü þartlayanlarý hayretler içerisinde seyrediyorum. Arkalarýný dönüp gidiyorlar ve gün yitip gidene kadar kirli ruhlarý ile aðýzlarýna geleni söylüyorlar birbirlerinin ardýndan.

Gözlüðümün silecekleri aralýksýz çalýþýyor yine de iþe yaramadýðý ortada.

Aklýmýn kancalarýna astýðým cümleler fazlasýyla buyurgan. Sayýsýz emir kipi ile doluyum.

Durmaksýzýn iç sesimle çatýþýyorum her satýr arasýna koyduðum ünlemleri pekiþtirircesine talimatlar yaðdýrýyor.

Gönderemediðim boyutsuz kaygýlarýn yüreðimde yarattýðý sýkýntýyý bertaraf edemezken, saðanaklarda kaybolan ucube filikalarda týkýþ týkýþ tüm yolcular.

Soluduðum mertebenin kuytularýna sýðdýrdýðým anlýk bir nizamla peyda olan…

Satýr baþýnda nükseden ayak seslerinden muzdarip bir nokta’nýn kifayetsizliði belki de. Her çalan zil sesine koþar adýmlarla ulaþýp da bulmayý arzu ettiðim varlýðýn yoksunluðu belki de müptelasý olduðum o hiçlik duygusu.

Sefil bir tümceye tüm sitemim yoksa arz edilen sitem mi de uzaðýnda kaldýðým her an yenik düþüyorum heyecanýma? Ve soluduðum havada moleküllerin duraðan simgesine rast gelip de ayrýþtýrmaya mý çalýþýyorum çatýk kaþlý o mendebur gölgelere sýðýnan asýlsýz gýybet ve düþkün riyalarý?

Söylencesi ki muhatabý belki de en ezik muhafýz alayý ve her nasýlsa yapýlan o resmigeçitten alýyorum payýmý, duraksadýðým her an ve her satýr baþýnda yumurta kapýya dayanmýþken, en bayat ve en çürük ihlalini insan nefsinin, bir þekilde nasipleniyorum. Ne mi var bunda, dediðinizi duyar gibiyim belli ki ihaneti nefsin ki benlik taþýdýðýndan ziyade taþýyamadýklarýný sorguluyor.

Mübalaða eden hangi söylencenin nazarýnda ve hangi imin telaffuzunda el yordamý ile günden geleceðe uzanan o serkeþ týnýsýnda bilfiil ve zamandan ayrý düþen yabancý bir süreç iken devinen ve rast gele attýðým her çentikte varsýl bir gözyaþýna maðlup gelen anlýk hüzünlerin girdabýnda söz konusu etmeye deðmeyen hangi sýrdaþ imge olabilir ki, varla yok arasý bir maðlubiyet iken payidar kýlýnan.

Susmalarýn bir suç olduðu hele ki söz öbeklerinin kýsýtladýðý hürriyet kadar da arz-ý endam etmiþken sayýsýz kayýp vicdan.

Bir sureden diðerine seðirtirken ve gecenin indinde günü duyumsayýp tefekküre dalmýþken ve her nasýlsa telaffuzu imkânsýzlýðýn indinde bir galibiyeti kucaklama arzusuyla…

Asýlý ne çok kayýp izlekte yine saklý onlarca tezahür, tüm anlamsýzlýðý ve kayýtsýzlýðý ile ifadesiz suretlerde saklý duran montajý usta ellerce gerçekleþtirilmiþ ve hicvi insanlýðýn çok ama çok uzaðýnda. Belki bir gönderme belki bir yordam belki de kazan kaldýran hakkaniyet yine de yüz göz olmamam adýna yüz görümü bir sevinci bile payidar kýlmaya gücü yetmeyen tümden gelen bir hezeyan kadar da aykýrý bir coþkuyu belki de göreceli bir hüznü hýzlýca tüketirken ki tüketildiðinin çok uzaðýnda, aklýselim bir gölgeyi bile adamdan sayan kayýp bir rota yine bilinmezin indinde ve tüm kayýtsýzlýðý ile pervazlardan sarkan o doðaüstü gücü ile hükmettiklerine kani iken.

Tüm gerçekçiliði soyut bir kelamdan öteye gitmeyen.

Aþk’ý yalandan bir geçiþtirme ile sadece imlere sýðdýrýp ve gündelik lisanlarda tüketen.

Tüm yolsuzluðun girdabýnda ve her nasýlsa yoldan geçen bir tamlamanýn belirteci olmaya aday iken her müþkülpesent ve soytarý varlýðýný en üste taþýyan.

Seðirttiðimiz hangi sekme ise, ucuna takýlý kalýp bir baltaya sap olamazken, sorguladýðýmýz yetilerimiz ve bir o kadar yetersizliklerimize odaklanýp içine düþtüðümüz o kýsýr döngü.

Eksiler ne yazýk ki tüm artýlarý da götürüyor bu baðlamda matematik ve hayat inanýlmaz orantýlý ve bu korelasyon sayesinde bir türlü müdahil olamadýðýmýz o denklemde iz peþindeyiz üstelik elimizde yeterli veri bulunamazken ve her nasýlsa çözmeye yelteniyoruz aklýmýz sýra, derken odaklandýðýmýzdan uzaklaþýp uzaklara savruluyoruz yetmedi elimizdekileri de savuruyoruz ve nihayetinde yitip gitmelerden mütevellit bir sapma sayesinde üzünçleri çoðaltýp denk düþüyoruz bilinmedik bir hazanda kaybolmuþluðumuzla, bir yandan ahkam kesip bir yandan aynada aksedene aldýrmadan ya da aldýrmaz görünüp.

Her kim ise uzatmalarý oynayan ve her nasýlsa bir bebek masumiyetinde hayatýn seyretmesinden ziyade saplandýðýmýz o balçýkta boðarken umudu ve dalarken en derine düþmeye ramak kala düþ/üþ/e aldýrmadan.

Bir düþten mi ibaretiz de aniden kayboluyor baloncuklarda devinen söylemler?

Bir düþüþten mi ibaretiz yoksa her aklý evvel sanrýyý gerçek sayýp, bir baltaya sap olamazken içimizden geçenler ve nihayetinde þekillendiðimiz ya da þekillendirdiðimiz…

Hangi ganimet ise kayýp ve hangi hezimet ise yokluðu hissedilmeyen yine de esrikli bir aklýn güncesi iken her yeni gün ve her yeni kayboluþ…

Günler torbada ve bir elimiz havada, rest çekmiþken kadere.

Sýðdýðýmýzdan ziyade sýðýndýðýmýz ya da sýðdýramazken týkýþ týkýþ dolu iken akýl ve vicdan ve o hezimette denk düþtüðümüz asýlsýz bir söylencenin kaderini paylaþýrken içimizden geçenler ve gerçeði görmezden gelip inandýðýmýz onca yalan hatta kendimizi bile unutup unutulmaya mahkûm tüm gerçek ve yalýn o gidiþattan arda kalan.