Uyandýðýnda saat 10 buçuða gelmiþti. Esneye esneye yattýðý yerden kalktý ve banyoya doðru yürümeye baþladý. Dün gece baþýna sokmuþ olduðu ten çorabýný alýp sað ayaðýna giydi. Diðer çorabýný da koynunda saklamýþ olduðu telefona sardýðýný hatýrlayýp yattýðý yere dönüp halýnýn altýndan aldý ten çorabýný sol ayaðýna giydi. Telefonu ýslak mendille silip sehpanýn üzerinde koydu. Hala uykusu vardý, esneye esneye büyük saksýnýn yanýna gidip akþam doldurduðu saksýdaki keyiften sýrtüstü yatan Japon balýklarýný sürahiyle sulayýp büyük akvaryumun yanýna gidip solmuþ çiçeklere birkaç tane yem attý ve tekrar banyoya yürüdü. Musluðu açýp yüzünü yýkayacakken aynadaki periþan yansýmasýný görünce irkilerek geri çekildi.
-“Bismillah! Ne kadar da korkunç bir görüntüm var benim! Üstelik dayak yemiþim gibi gözlerimin altý da mosmor olmuþ. Acaba dün gece dayak mý yedim? Olabilir de olmayabilir de.” Deyip elini yüzünü yýkadý. Ardýndan kahvaltý yaptý ve dýþarý çýktý. Hava çok güzeldi. Tam plaj havasý.
-“Ayþegül olsaydý onla giderdik. Ama goril için hapse girdi gariban. Üzülüyorum onun için; genç yaþýnda katil oldu. Vah zavallý vah. Keþkem ben orda olaydým da engel olaydým ona. Neyse yapacak biþe yok, komþunun kýzý Hatçe kankamý alýp giderim plaja. Hmmmm, mayo? Dur geçen yýl denize alacalý þalvarla girmiþtim. Üzerime de babamýn beyaz atletini giymiþtim. Ýnþallah duruyordur o atlet. Bi de su geçirmeyen 41 nambýr lastiklerim vardý, hmmmm, bi de hunim var. Tamamdýr bu iþ.” Deyip kendini dýþarý attý. Ve baðýrmaya baþladý:
-“Hatçeeeðð, kýz Hatçeeeaaaaaððð!” ýslýk… “Hatçeeeeaaaaaððððð!”
-“Ne vaaaaðððr? Ne istiyon sabah sabah?”
-Hayde plaja gidiyoruz, hazýrlan ben de hazýrlanayým gidelim.”
2 saat aradan sonra kendilerini Trabzon’un halk plajýnda buldular. Plaj týklým týklým doluydu, ve çok gürültülüydü. Nenenin biri ile dedenin biri kumsalda sevdalýk yaparken baþka bir çift de birbiriyle kavga ediyordu. Ama bu kimsenin umurunda deðildi. Çocuklarýn biri denizde çiþiyle deniz canlýlarýný zehirlemeye çalýþýyordu. Bu acýmasýz fikirden kimsenin haberi yoktu; çünkü herkes kendi dalaþýndaydý. Serpa kumun üzerine çöküp Hatçe’ye güneþ kremi sürmeye baþladý. Akýýlý Hatçe’nin aklý yüzmedeydi.
“Haydi kýz yüzelim!”
-“Dur bi Bismillah diyelim. Hele þu etrafta benim bir keþif yapmam lazým.” Deyip elini baþýna attý ki:
-“Neyyy hunimm!! Hunim nerdeeeee??? Huniiiiimmm” diye baðýrmaya baþladý.
-“Sakin ol baþkan, hunin sende yok idi. Evde býrakmýþsýn. Ýstersen ben hemen gidip alayým geleyim.”
-“Allah senden razý olsun Allah seni en kýsa zamanda yanýna alsýn.”
-“ehe, âmin baþkan.” “neyy?”
-“Çok amin yavru kuþ. Aldýn hayýr duamý hadi gene sen iyisin.”
-“Ne diycemi bilemiyorum. Allah razý olsun. Allah seni de en kýsa zamanda yanýna alsýn.”
-“Çok amin. Hadi git de gel. Daha selfieler çekinecez instagrama koyacaz. Hadi hadi hadi.”
-“E ey, tamam ben gideyim hemen geleyim.” Deyip oradan ayrýldý Hatçe. Deli serpa da üzerinde oturmuþ olduðu kuma uzanýp uyumaya baþladý. Çok geçmeden üzerinde yattýðý kumun hareketlendiðini hissetti. Ayaða fýrlayýp kumu izlemeye koyuldu. Birden orta yaþlý bir kadýnýn öksürerek kumun içinden kalkmaya çalýþtýðýný gördü ve bildiði bütün dualarý okumaya baþladý:
-“Bismillahirrahmanirrahim, Kulhuvellahu… süb sübhanekelllahu… amin. Noluyo lan burda??” diye haykýrdý. Eline bir beysbol sobasý alýp kadýna tam vuracakken:
-“Dur evladým yapma beni öldürme. Ben canlýyým yapma sakýn vurma bana!” diye yalvardý kadýn. Deli Serpa kaþlarýný çatýp:
-“ Sýs, sen doktordan iyi mi bileceksin yat yattýðýn yerde zalýmýn karýsý!” deyip beysbol sopasýný kadýnýn baþýna vurup kadýný olduðu yere yýktý. Ardýndan kadýný kumla örtmeye baþlarken:
-“Ana, dur bunun cenaze namazýný kýlmadýk? Belki de tören yapmamýz lazým. Ama Müslüman mý acaba bu kadýn? Nedir ne deðildir? Hay Allah, keþke öldürmeseydim onu ya? Ama ben napayým Allah’ýn iþine karýþýp dirilmeseymiþ. Dur, bi sorayým kendisine neyin nesi kimin fesi. Eðer müslümansa Allah rahmet eylesin diyeyim; hristiyansa topraðýn bol olsun diyeyim.” Deyip üzerindeki kumlarý atýp kadýný ayýlttý ve kanlar içinde kalan kadýna:
-“Teyze, senin dinin ne?” diye sordu. Derin bir nefes alan zavallý kadýn:
-“Elhamdülillah Müslümaným!”
-“Allah rahmet eylesin o zaman!” deyip sopayý bir kere daha kafasýna indirip kadýný öldürdü. Tam cenaze namazýna duracakken kendisine doðru eli sopalý öfkeli halkýn geldiðini gördü ve geri geri yürümeye baþladý. Halk adýmlarýný hýzlandýrmaya baþlayýnca Deli Serpa da tabanlarý yaðlayýp kumsalda bata çýka koþmaya baþladý. Kendisine iyice yaklaþan öfkeli kalabalýðý görünce kendini Karadeniz’in hýrçýn dalgalarýna býraktý. Deli dalgalar deli Serpa’yý sürükledikçe sürükledi ve derinlere gömdü. Serpa bayýlmýþtý o sýra. Denizin dibinde buldu kendini uyandýðýnda. Ayaða kalkýp meraklý bakýþlarla etrafýný izledi. içinde bulunduðu denizin göz alýcý güzelliðine tutulmuþtu bir anda. çeþit çeþit deniz canlýlarý, kristal gibi parlayan etraf. Ortama alýþýnca gezintiye çýkmaya karar verdi. Kuzeye doðru gidince bir tane hamsi yavrusunun yanýndan süzüle süzüle suratý asýk bir þekilde geçtiðini gördü. Bu hamsi yavrusunun baþýnda Trabzonspor fesi olup solungacýnda da “Farozlular” yazýyordu. Burnu büyük ve aðzýna doðru 270 derece eðriydi. Bu durum Deli Serpa’nýn çok komiðine gitti:
-“Piþt, lan þapþik!” diye seslendi ama hamsicik týnlamadý. Deli  Serpa yanýna gidip ensesine bir tokat attý ve bordo-mavi fesini yere düþürdü. Hamsiciðin olmayan aklý çýktý Serpa’ya gri renkli çakýr gözleriyle sert bir bakýþ fýrlattý:
-“cit haburdan.” Deyip fesini yerden alarak kafasýna taktý. Deli Serpa gülmeye baþladý. Hamsicik arkasýna bakmadan süzülmeye baþladý. Deli Serpa gülmeyi keserek Hamsiciðin yanýna gitti ve:
-“Piþt hamsicik nereye cideyusun?” diye sordu. Küçük hamsi tiz sesiyle:
-“Seni ilcilendurmez, cit baþumdan. Baþuna alma belayi.” Diye çýkýþtý. Bu Deli Serpa’yý daha çok güldürdü:
-“Ayyy, cit baþumdan baþuna alma belayi, ahahahaa!” diye gülerek hamsiciðin baþýna bir þaplak indirdi. Hamsicik aðlamaya baþladý:
-“Sen baða nasi vurarsun ühühüðð…” deli Serpa bir sigara koyup aðzýna hamsiciðe eðildi:
-“Ateþle yavru kuþ.” Dedi. Hamsicik kaþlarýný çatýp:
-“Ben yavri kuþ diðýlým taam mi? Bi da burda sigara içmek yasaktur.” Diye uyardý Serpa’yý. Deli Serpa bir kahkaha atýp:
-“Niye? Sünger Bob denizin altýnda mangal yapýyo da sigara mý yasak oldu þindi?”
-“Þuna bak hele.”
-“Tipe bak çay demle, ehehehe…” diye dalga geçmeye devam ediyordu Deli Serpa.
-“Cit haburdan, elumi kana bulamiyayim bak.”
-“Buruna bak hele buruna, ehehee seni çirkin þey”
-“cider misun?” deli Serpa dalga geçmeye devam ediyordu:
-“De bakayim sen nerelisun? Uzaydan yüze yüze mi celdun buralara? Seni çirkin hamsicuk.”
Bu sözler hamsiciðin çok zoruna gitmiþti, daha fazla orada duramazdý. Orayý terk etmeliydi artýk elini kana bulamadan. Boynunu büke büke sessiz sedasýz oradan ayrýldý. Gözyaþlarý denize karýþmýþtý giderken. Ama bu Deli Serpa’nýn umurunda deðildi ve keyfini de bozmuyordu.
Sigarasýný yakmaya çalýþtý ama beceremedi. Türkü söylemeye baþladý:
-“Divane aþýk gibi
Dolanýrým yollarda.
Yar senun sebebune
Kaldum Ýstanbullarda.” Dedi ve arkasýnda döndü ki ne görsün! Karþýsýnda bir tondan fazla hamsi sürüsü dikiliyordu. Deli Serpa kaldý öyle ve bembeyaz kesildi. Hamsilerin hepsinde bir þey vardý. Kiminde tüfek, kiminde beysbol sopasý, kiminde týrmýk, kiminde de orak vardý. Serpa yutkundu. Aralarýnda kaslý ve dövmeli çýlgýn hamsiler de vardý. Hepsi de Deli Serpa’ya sinirli sinirli bakýyordu. Birden kalabalýk yarýldý ve o kalabalýðýn arasýndan dalga geçmiþ olduðu küçük hamsicik çýktý. Serpa’nýn aðzýndaki sönük sigara yere düþtü. Kalabalýk hareketlenip kendisine doðru yüzmeye baþladý:
-“Durun, size bi türkü söyleyeyim!” diye baðýrdý Serpa. Kalabalýk durdu ve birbirine baktýlar. Aralarýndaki en yaþlý olaný eline bir kemençe verip:
-“ey o zaman, al habu kemençeyi baþla turkiye!” dedi. Serpa kemençeyi alýp yayý kemençeye deðdirip:
-“Saksaðanun kuyruði saksaðanun kuyruði, saksaðanun kuyruði saksaðanun kuyruði, saksaðanun kuyruði…”
-“La baþka biþe bilmez misun?” diye çýkýþtý hamsi nene.
-“Yere deðiyi yere yere deðiyi yere yere deðiyi yere yere deðiyi yere yere deðiyi yere…”
-“La uþaklar, bu bizilan dalga ceciy, yakalayun vuralum oni!” diye baðýrmasýyla herkes bir yana daðýldý. Denizin içinde silah patlamalarý, bombalar, yanlýþlýkla birbirini vurmalar. Deli Serpa biraz da olsa dayak yemiþti. Kör kurþunlarýn arasýndan güçlükle kendini kurtarmaya çalýþýyor, önüne çýkan hamsilere tokat ata ata yolunu açýyordu. Ki ne görsün! Hamsinin biri bir kýlýç balýðýnýn sýrtýna binmiþ Serpa’ya doðru geliyor! Baþka tarafa kaçacakken oradan da havlamalarý yeri göðü tutan çýlgýn köpekbalýðýnýn üzerindeki tek gözlü hamsiyi fark etti.Hemen belinden Ayþegül’ün boþ tabancasýný çýkardý ve havaya ateþ açtý. Kurþun gitti gitti gitti bir helikopterin pervanesine çarpýp geri düþmeye baþladý. Tabi helikopter de peþinden. Çok geçmeden ayný hýzla kurþun deniz suyunu delip geçerek hamsilerin birinin kafasýna isabet etti. Ardýndan helikopter de büyük bir gürültüyle denizin dibine battý ve yüzeye çýktý. Hamsilerin arasýnda büyük bir baðrýþma feryat koptu. Deli Serpa neye uðradýðýný þaþýrmýþtý etrafýna telaþla bakarken helikopterin pervanesinin bir ucu atletinden yakalayýp suyun yüzeyine doðru çekmeye baþladý. Suyun yüzeyine çýkarken hamsilerin bir araya toplandýðýný görmüþtü. Bir süre su yüzeyinde pervaneye takýlý bir þekilde kalýnca sýcak güneþin altýnda mahsur kaldý ve vücudu simsiyah oldu. Birkaç saat çýrpýndýktan sonra helikopter patladý ve Deli Serpa pervaneyle beraber kuzeye doðru fýrladý. Pervaneden bu þekilde kurtulduktan sonra biraz özgürce yüzmeye baþladý. Çýlgýn hamsilerden de kurtulmuþtu. Bir tanesi öldüðü için diðerleri cenazesine gitmiþti. “ben hayatýmda öyle psikopat hayvan görmedim.” Dedi kendi kendine. Sonra : “Demek ki ‘hamsinin küçük olduðuna aldanmayýn; sülalesi kalabalýktýr.’ Lafý doðruymuþ.” Diye ekledi. Bir yandan kulaç atýyor bir yandan kendi kendine konuþuyordu. Uzaktan bir kara gördü birden. “Anaa burasý da neresi? Akçaabat limanýna benzemiyor? Trabzon’un Faroz’uyla da hiç alakasý yok. orada minare bile görünmüyor’ Aman Tanrým ben galiba Rusya’ya geldim! Dur biraz daha yüzeyim de oraya gideyim.” Deyip kulaçlarýný hýzlandýrdý. Bir saat daha yüzdükten sonra karaya çýkmasýna 5 metre kalmýþtý. Ýnsan ve araba sesleri geliyordu kulaðýna. “Ahan da Rusya’ya geldim!” deyip aklýna bir þey gelmiþ gibi durakladý: “ama benim pasaportum vizem yok. Üstelik kimliðim de yanýmda deðil. Ne yapacaðým þimdi? Pofff, neyse geri dönüp eve gideyim de alýp geleyim yine ben.” Deyip geri dönerek Türkiye’ye kulaç atmaya baþladý…