GÜNEŞ VE ATEŞ
Ateş vardır;
uzakta da olsa yakar insanı.
Güneş vardır;
uzaktan da aydınlatır her yanı.
Yarını olmayan
aşkın kısır döngüsündeyim,
Şair olan unutur
mu yaşadığı tufanı?
Su vardır öldürür
canı, su vardır cana candır;
Aşk olup ak
gözlerimden, uyuyanı uyandır.
Kuşku düşmesin
yaraya, kanar ha bire kanar;
Bir buse gönder
uzaktan sevdiğine inandır.
Bizimkisi bir
yanardağ, hiç olmadık zamanda;
Her tarafı ateş
basar tükendiğimiz anda;
Akşam olur, güneş
batar, ben hala gemindeyim,
İmkânsızı arar
gönlüm sığındığı limanda.
Anlattığım ateş
sensin, bahsettiğim güneş sen!
Sensin rüyamda
çizdiğim resimdeki son desen.
Suskunluğun yok
oluşum, her selamın can suyum,
Bana çiçek
açtırırsın sevdiğini söylesen.
İbrahim COŞAR