GÜNEŞ VE ATEŞ

 

Ateş vardır; uzakta da olsa yakar insanı.

Güneş vardır; uzaktan da aydınlatır her yanı.

Yarını olmayan aşkın kısır döngüsündeyim,

Şair olan unutur mu yaşadığı tufanı?

 

Su vardır öldürür canı, su vardır cana candır;

Aşk olup ak gözlerimden, uyuyanı uyandır.

Kuşku düşmesin yaraya, kanar ha bire kanar;

Bir buse gönder uzaktan sevdiğine inandır.

 

Bizimkisi bir yanardağ, hiç olmadık zamanda;

Her tarafı ateş basar tükendiğimiz anda;

Akşam olur, güneş batar, ben hala gemindeyim,  

İmkânsızı arar gönlüm sığındığı limanda.

 

Anlattığım ateş sensin, bahsettiğim güneş sen!

Sensin rüyamda çizdiğim resimdeki son desen.

Suskunluğun yok oluşum, her selamın can suyum,

Bana çiçek açtırırsın sevdiğini söylesen.

 

İbrahim COŞAR

( Güneş Ve Ateş başlıklı yazı İbrahim COŞAR tarafından 13.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.