Ömrümün son deminde, niçin çýktýn karþýma
Yüzlerim mevsim gibi, dönsen’ de bir baksana.
Sevemem ben kimseyi, mevsim artýk son bahar
Yüzlerim mevsim gibi, dönsen’ de bir baksana.
 
Hüzünlü bir baharýn, sonundayken þimdi ben
Olur’ mu hiç yar sevmek hazan vakti gelmiþken
Sevemem hiç kimseyi, sevsen’ de sen gönülden
Yüzlerim mevsim gibi, dönsen’ de bir baksana.
 
Bende hiç neþe yokken þu son bahar gününde
Sevemem ben kimseyi, gözüm yoktur kimsede
Ömrümün son deminde þu son bahar gününde
Yüzlerim mevsim gibi, dönsen’ de bir baksana.
 
Gönlüme hazan gelmiþ tükenirken þu ömrüm
Bu hazan yüzünden ben, istesem’ de gülemem
Yalvarsan yakarsan’ da ben gönlümü veremem
Yüzlerim mevsim gibi, dönsen’ de bir baksana.
 
 
09 Eylül 16
Ahmet Yüksel Þanlý er