ay yüzlü bir çocuk doğar geceye
maziye uzanırım boylu boyunca
bir yorgan gibi örter üzerime
hüznü saklıyor olsa da gece
aksisedamdan müteessir olurum...
gecenin rengi hüküm sürerken
bir mum gibi erirken biteviye
apansız çocukluğum gelir aklıma
gülümseyen dudağımın kıyılarında
elimden aniden kaçırdığım
uçan balonlarımı düşlerim bir bir
hevesim kalsa da kursağımda
yine de seyrederim ay'la yıldızı her gece...
ansızın bir efkar basar yüreğime
sonbahar çığırtkanlığında
gecede melül olur bir hercai menekşe
açılır gider deli divane...
sular çarptıkça yüzüme yüzüme
yüreğimin pervazına tutunan
her dem bir kuş olur sol göğsümde
bir tuhaflık var gecede...
büyüdükçe küçülen dünyamda
her mevsim yaprak dökerken ömrüm
günbegün biraz daha eskirim
eskidikçe de sorarım kendime
gittikçe geceler mi uzadı
günlerimiz mi kısaldı diye?
avuturum geceyi ve kendimi
mavi düşleri griye boyayan gece
gökte bir sürü ipsiz uçurtma
hüznün yamacında çatık kaşlı
benzi hazan sarısı bir güz...
(
Alaca Akşamlar başlıklı yazı
Ayışığı tarafından
7.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
