-Öyle ihtiyacım var ki avuçlarıma yine dokun hadi-
Issız bir liman gibidirler Sessizce rotanı çizer açılırsın gönlümün kıyılarından Mavi sularına dalmadan sakin ayrıl ayrılığın k’arasından, Geçtiğin yerlere kokunu bırak En kaybolmuşluğumda bulayım seni, en çaresizliğimde en bedbaht halimde enlerin ışığı vurduğunda gölgeme Küçük tebessümler deryasına dalayım bende, enn ürkek halimle
Ve sen; Gecenin gündüzü en yoğun beslediği an da kır camlarını gözyaşımın
Düşünsene;
Ben yaralı serçe iken, sersem bir rüzgâr idin Ne kadar hızlı essende, dağıtmıyordun kirpiklerini kanatlarımın Ve sen; yaramaz bir yazgının düşlerinde sığdırıyordun beni tenine Ve sen; pembeleşmiş yanaklarının acı terine karıştırıp besliyordun beni elinle Ve sen; kalp krizi geçiren nefes alıp verişlerine soluyordun beni Ve sen; dişleri keskin hayatın karmaşasından alıp, huzurun iğne deliğinden geçiriyordun beni Sen ki; Korkusuz kartal edasıyla havalanıp pençeliyordun aklımı kemirenlerin ellerini Ve sen; Ne gökyüzü ne de okyanusun mavisi içimde ki içimden daha engin ya da derin.. Bilki yüreğim uzunzamandır senin.. Ve sen sersem! ben en çok sen(d)im...
"Belki de bahtımızı kirlettiler yalan sözlerle... Gözyaşı temizlemez mi kaderimizin kirli sahifelerini? Denesek dağıtır mı yaz(g)ımızı satırlara mürekkep lekesi gibi... "
( Yaramaz Bir Yazgı başlıklı yazı Zeynn tarafından 6.09.2016 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
